ستون دين

موضوعات مطالب

آرشيو مطالب

صفحه ها

پروفایل

کد حدیث نماز

آمار و امكانات

تعداد بازديد : 1241772
تعداد نوشته ها : 1063
تعداد نظرات : 24

درباره وبلاگ

هرچند تاكنون درباره نماز ، پایگاه ها و صفحات مجازی ارزشمندي نشر يافته است، ولي در رسانه سعی داشته ایم با نگاه نو ، تدوين و دسته بندي مناسب جوانان و نوجوانان را به این مسیر رهنمون باشیم. اين مجموعه شامل بخش ها و موضوعات مختلفي شامل : جايگاه والاي نماز در ميان عبادت ها ،آثار و برکات نماز بر روي فرد و جامعه و نقش نماز در زندگي و روش هاي آن معلوم مي گردد. و دراین راستا راهكارهاي جذب كودك و نوجوان به نماز مانند: تشويق و تحسين، كردار نه گفتار، اخلاق خوش و اُنس با كودك و نوجوان، ميانه روي و... با بیان حکایات ، احادیث ، الگوها و... آورده شده است. باشد که این مجموعه ما و فرزندانمان را در مسیر برپا كنندگان نماز یاری گر باشد.

سایر امکانات

پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : اگر بنده ارزش ماه رمضان را بداند، آرزو مى كند كه سراسر سال، رمضان باشد

تاثیر نماز در ورزش

باتوجه به این که مغز یکی از مهم‌ترین اعضای بدن به شمار می‌رود، وظیفه آن به میزان زیادی به جریان چرخش خون بستگی دارد. جریان چرخه خون، تغذیه کنندهمغز می‌باشد. چرخه خون ویژگی‌هایی دارد که همین ویژگی‌ها نشاط و پویایی مغز را تامین می‌کند. یکی از این ویژگی‌ها وجود چرخه ذخیره‌ای است که در مواقع اضطراری و مورد نیاز به کار می‌افتد. همچنین دارای نظامی خودکار برایتنظیم چرخه خون در مغز است که ثبات جریان خون به مغز را در شرایط گوناگون تضمین می‌کند.

براساس تحلیل انجام شده در این پژوهش‌ها، مشخص شده که گونه‌های مختلف ورزش به چرخه خون در مغز آسیب می‌رساند. به عکس نماز که یکی از وظایف دینی اسلامی است، فواید بسیاری در این زمینه دارد. ورزش بدنی از این جهت که خون را به شکل مستقیم از مغز سرقت می‌کند و برای تغذیه عضلات دیگر به کار می‌گیرد، به چرخه خون در مغز ضرر می‌زند. این تغذیه عضلانی به حساب تغذیه خونی مغز گذاشته می‌شود.

همچنیندر نتیجه سرعت گرفتن عملیات تنفسی در هنگام انجام ورزش، معدل دی‌اکسید‌کربن در خون، پایین می‌آید که پیامد آن، آرام‌تر شدن جریان خون بهسمت مغز است، زیرا نسبت دی‌اکسید‌کربن در خون یکی از مهمتر‌ین عوامل جریانخون به سمت مغز به شمار می‌آید. گزارش‌های علمی فراوانی وجود دارد که حاکیبی‌هوشی ورزشکاران هنگام فعالیت ورزشی یا بلافاصله بعد از ورزش است، در حالی که این بی‌هوشی‌ها هیچ گونه سابقه بیماری قلبی را به همراه نداشته. این گزارش‌ها نیز آسیب‌رسانی ورزش به فرآیند خون رسانی مغزی را تأیید می‌کند.

ادامه مطلب ...

برچسب :
نوشته شده در دوشنبه 1393/11/27 توسط rasoul1517 | لينك ثابت | (0) نظر

آسان گیری بر کودکان و نوجوانان

در سال های نخست به ویژه دوران خردسالی باید با کودک به گونه ای برخورد شود که احساس جبر و خستگی نکند و نباید نماز را برای او به امری کسل کننده و رنج آور تبدیل کنیم. اگر در میان نماز در پی چیزی دوید، اورا سرزنش نکنیم، بلکه پس از نماز با خنده و شادی به او بیاموزیم که این کار، نماز را باطل می کند. همان گونه که در بخش های پیشین گفته شد، سخت گیری حتی برای نوجوان نیز ممکن است زیان بار باشد. از این رو، باید به اندازه توانایی کودک و نوجوان به او تکلیف کنیم.

فشرده مطلب
1. اصل محبّت: با محبّت ورزیدن بهتر می توان کودک و نوجوان را با عبادت و آموزه های دینی آشنا کرد تا با کینه ورزی ودشمنی.
2. اصل لذّت: جالب و جذاب کردن نماز در نظر کودکان.
3. اصل آراستن و تشویق: باید سجاده و جایگاه نماز کودک و نوجوان را زیبا و دلچسب بسازیم و هنگام گفتن نام خدا و سجده کردن، او را تشویق کنیم.
4. اصل تغافل: نادیده گرفتن، اشتباه های کودک و نوجوان.
5. اصل آسان گیری: تلاش برای کاهش دشواری عمل عبادی در نظر کودکان و نوجوانان.
6. اصل تدریج: به یکباره نباید از کودک خود، انتظار عابد و زاهد شدن داشته باشیم.
7. اصل القا: القای محبّت خدا در قلب کودک و نوجوان و پاشیدن بذر محبت او در دلش.
8. اصل انس: باید کودک را با خدا مأنوس ساخت و از خدا نترساند. باید او را به سخن گفتن با خدا وادار کنیم و معنای «حاضر و ناظر» را به او بفهمانیم.1
پدر و مادر و مربیان هنگام واداشتن کودک به نماز باید به گونه ای رفتار کنند که به دلزدگی او از نماز نیانجامد. در این زمینه، موارد زیر باید رعایت شود:
1. پرهیز از خسته کردن کودک با برنامه های اضافی و تعصّب آمیز یا بیداری او برای نماز شب.
2. پرهیز از به هم زدن بازی و سرگرمی های لذت آفرین کودک برای وا داشتن او به نمازخواندن.
3. پرهیز از کاربرد زور در وادار کردن فرد به نماز به ویژه در خردسالی.
4. پرهیز از سبک شمردن نماز و برگزار کردن آن باخنده.
5. پرهیز از جدایی انداختن میان دو نماز، مانند خواندن نماز ظهر و عصر در دو نوبت.
امام صادق علیه السلام فرموده است:
اِنَّا نَامُرُ صِبْیانَ اَنْ یَجْمَعُوا بَینَ الصَّلوتَین الاُولی وَ الْعَصْر وَ بَینَ الْمَغرِبِ وَ الْعِشاءِ مادامُوا عَلی وُضُوءٍ قَبلَ اَنْ یَشتَغِلُوا.2
ما کودکان خود را امر می کنیم که نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا را با هم بخوانند تا پیش از آن که به کاری سرگرم شوند، با وضو باشند.
6. پرهیز از دعوت کودک یا نوجوان به نماز هنگامی که او را به تازگی تنبیه کرده ایم.
7. پرهیز از نماز خواندن هنگام خستگی و بی حالی.
8. پرهیز از یادآور ساختن مجازات های دشوار خداوند برای ترک کنندگان نماز در سنین پیش از هشت سالگی.3
باری باید دعا کرد که:
رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دُعاءِ. (ابراهیم: 40)
پروردگارا! من و فرزندانم را برپادارنده نماز قرار ده و دعایم بپذیر.

برچسب :
نوشته شده در شنبه 1393/11/25 توسط rasoul1517 | لينك ثابت | (0) نظر

بهره گیری از قصه و شعر در مورد نماز

موضوع نماز در قالب شعر و داستان، موضوعی ابتکاری است که استفاده از آن می تواند سبب دل بستگی و کشش بیش تر کودک به سوی نماز شود.

شعرنماز ویژه کودکان پیش دبستانی

شده باز وقت نماز

موسم راز و نیاز

مرغ دل کرده، باز

به هوایش پرواز

ادامه مطلب ...

برچسب :
نوشته شده در شنبه 1393/11/25 توسط rasoul1517 | لينك ثابت | (0) نظر

برپایی نماز جماعت

آیین اسلام از جنبه های اجتماعی مهمی برخوردار است و با توجه به برکات وآثار یگانگی و یکپارچگی، در بسیاری از برنامه های آن بر وجود این جنبه پافشاری شده است. برگزاری نمازهای روزانه واجب به صورت جماعت، یکی از این برنامه هاست که افزون بر جنبه اجتماعی آن، ثواب معنوی فراوانی دارد. رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم درباره اهمیت جماعت فرمود:
«یک نماز با جماعت، بهتر از چهل سال نماز فرادا در خانه است». پرسیدند: یک روز نماز؟ فرمود: «بلکه یک نماز».1
اکنون در پاسخ به این پرسش که «چرا برخی به نماز جماعت نمی روند؟» باید گفت شرکت نکردن افراد در نماز جماعت، دلیل های گوناگونی دارد که به بیش تر آن ها نباید توجه کرد. هرچند شایستگی علمی و اخلاقی پیش نماز، آموزنده بودن محیط مساجد و برخورد شایسته و احترام آمیز با شرکت کنندگان در نماز به ویژه کودکان و نوجوانان، در جذب آنان به این کانون یگانگی و معنویت سهم زیادی خواهد داشت، ولی اگر مربیّان، آموزگاران، پدران و مادران، در این جماعت ها شرکت کنند و در برابر شاگردان و فرزندان به نماز بایستند، الهام بخش خواهد بود. هم چنین مساجد باید در نهایت پاکی، پاکیزگی و زیبایی معنوی بوده و از هرنوع پلیدی به دور باشد. پاکیزگی مساجد به اندازه ای در اسلام اهمیت دارد که پاکیزه ساختن مسجد مایه آمرزش گناه شمرده می شود.
رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است:
مَن کَنَسَ الْمَسْجدَ یَومَ الْخَمیسِ لَیلَة الْجُمعةِ فَأخرَجَ مِنهُ التُّرابَ قَدرِ ما نَدری فِی العَیْنِ غَفَر لَهُ.2
هرکس در شب جمعه، مسجد را به اندازه خاکی که ممکن است در چشم برود، جارو کند، خدا گناهش را می آمرزد.

یادآوری
1. برای کودک، جانماز و سجاده قشنگ همراه با مهر و تسبیحی زیبا تهیه کنیم.
2. می توان برای دختربچه ها، چادری زیبا و رنگی و برای پسربچه ها، لباسی ویژه برای نمازخواندن تهیه کرد.
3. هنگام آموزش قرائت نماز به کودک، با آراستن سخن، آهنگین و دل نشین کردن عبارت های نماز، هرچه بیش تر او را برانگیزانیم.
4. نعمت ها و عنایت های خداوند و مهر و دل بستگی او را به کودک یادآور سازیم.
5. هنگام دعوت کودک به نماز، با او به خوشرویی برخورد کنیم.
6. پس از پایان نماز، با خریدن یک خوراکی یا بوسیدن و رفتارهایی این چنین، سپاس گزاری خود را به کودک نشان دهیم.
7. از ادبیات و شعرهای قشنگ و سرودهای زیبا برای نماز استفاده کنیم. همه این کارها برای نوجوانان می تواند به صورت دیگری نیز انجام شود، مانند: تهیه کتاب های جذّاب درباره آموزش نماز، اهدای وسایل مورد نیاز پس از انجام نماز و... .

برچسب :
نوشته شده در شنبه 1393/11/25 توسط rasoul1517 | لينك ثابت | (0) نظر

بیان آثار نماز

از میان شاخص های دین داری در دین اسلام، نماز جایگاه اساسی و ویژه ای دارد و در متون اسلامی نسبت به دیگر واجبات از اهمیت بیش تری برخوردار است. از این رو، برای دل بسته ساختن فرزندان به نماز باید از آیات و روایاتی بهره گیریم که در این باره وارد شده است تا هرچه بیش تر به عبادت گرایش پیدا کنند.
امام علی علیه السلام می فرماید:
اَلصَّلوةُ حِصنٌ من سَطَواتِ الشَّیطان.1
نماز، دژی است که انسان را از هجوم شیطان در امان نگاه می دارد.
و باز فرمود:
اَلصَّلوةُ حِصنُ الرَّحْمنِ وَ مُدْحَرَةُ الشَّیطانِ.2
نماز، دژ خدای مهربان و وسیله دور کردن شیطان است.
هم چنین نماز آثار پرورشی فراوانی دارد که به نمونه هایی از آن اشاره می کنیم:

الف ـ آمرزش گناهان
امام علی علیه السلام فرمود:
و اِنَّها لَتَحُطُّ الذُّنُوبَ حَطَّ الوَرَقِ وَ تُطَّلِقها اِطلاقَ الرّبق وَ شِبَّهِهِا.3
نماز چون ریختن برگ درختان، گناهان را می ریزد و چنان که کسی را از بند بگشایند، گناه کار را آزاد می کند.

ب ـ پیش گیری از خودبینی
امام علی علیه السلام فرمود:
وَ الصَّلاةَ تَنزیها عَنِ الکِبر.4
نماز، وسیله ای برای پاک شدن از خودبینی است.

ادامه مطلب ...

برچسب :
نوشته شده در شنبه 1393/11/25 توسط rasoul1517 | لينك ثابت | (0) نظر

چگونه کودک و نوجوان را به نماز فرا خوانیم؟

مربیّان پرورشی یا پدر ومادر در آغاز باید چند عامل را در کودک جست وجو کنند، سپس از او تکلیف بخواهند. این عوامل عبارت است از:
1. آمادگی و سلامت جسمی، نداشتن خواب آلودگی و خستگی مفرط پس از بازی و بیماری هایی چون سرگیجه، دل درد و... .
2. آمادگی برای سخن گفتن به اندازه ای که بتواند عبارت های نماز را هرچند به گونه ای ناقص بگوید.
3. آمادگی عاطفی؛ یعنی کودک در آن حال از پدر و مادر یا دیگران خشمگین نباشد. اگر کودک درحال ترس، اضطراب، کینه و تهدید از کتک خوردن یا ترس از حمله حیوانات باشد، نماز برایش لذّت بخش نخواهدبود.

هنگام فراخواندن کودک و نوجوان به نماز باید به نکات زیر توجه شود:1

الف ـ آمادگی محیطی
همه مکان هایی که نماز در آن برپا می شود، محیط به شمار می آید. در خانه و مدرسه، شعارها و آراستن ها باید عطر و بوی نماز دهند؛ زیرا در محیط نامناسب، گرایش به نماز ایجاد نخواهدشد.

ب ـ آمادگی عقیدتی
پدر و مادر باید برای شکوفایی سرشت مذهبی کودکان، از خردسالی برنامه ریزی کنند و همراه با رشد او، این برنامه های پرورشی نیز رشد تکاملی یابند.
پدر و مادر و مربیان باید پیش از رسیدن کودکان به سن تکلیف، آنان را در فراگیری احکام و شرایط برپایی نماز یاری کنند و زمانی که در دل آنان گرایشی ایجاد شد، زمینه انجام برخی مستحبات را برایشان فراهم سازند.

ج ـ میانه روی
یکی از سفارش های اسلام، میانه روی در عبادت است. به ویژه در مورد کودک و نوجوان، نماز و دیگر اعمال عبادی برای او نباید خسته کننده شود.
امام صادق علیه السلام فرمود:
اِجْتَهَدْتُ فی العِبادةِ وَ اَنَا شابٌ فَقالَ لی ابی یا بُنی دُونَ ما اراک تصنع فَاِنّ لِلّهِ عَزّ و جَلّ اذا اَحَبَّ عبدا رَضِی مِنهُ بِالیَسیرِ2
هنگامی که جوان بودم و در عبادت بسیار می کوشیدم، پدرم به من فرمود: کم تر از این اندازه عبادت کن؛ زیرا هنگامی که خداوند بنده ای را دوست بدارد، با عبادت کم نیز از او راضی می شود.
افزون بر آن، باید از سرزنش و نکوهش کودکان و نوجوانان در امر عبادت ـ به ویژه نماز ـ و مقایسه آنان با کودکان دیگر جلوگیری شود. هم چنین نباید نماز خواندن دیگران را به رخ فرزند بکشیم؛ زیرا این امر سبب پیدایش احساس حسادت و خودکم بینی در آنان می شود. گفتنی است در صورت سستی ورزیدن فرزندان در اقامه نماز، باید با آرامش و یادآوری به هنگام، ایشان را به نماز فراخوانیم.

برچسب :
نوشته شده در شنبه 1393/11/25 توسط rasoul1517 | لينك ثابت | (0) نظر

ویژگی های الگو یا پیام دهنده

آگاهی گسترده شامل جنبه های زیر است:
1. آگاهی از فلسفه و رمز و راز مذهب.
2. آگاهی از شرایط ذهنی و روانی، توان درک و اراده، دل بستگی ها و دیدگاه و اندیشه کودک درباره امور و مسایل جاری و نیز استعداد و زمینه های بالقوه کودک و نوجوان.
3. آگاهی از وظایف انسان نسبت به خود، خدا، مذهب و... .
4. آگاهی از شرایط جامعه ای که کودک در آن زندگی می کند.
5. آگاهی از روش پرورش، کشش و جلب کودک به آموزه های دینی.

ادامه مطلب ...

برچسب :
نوشته شده در شنبه 1393/11/25 توسط rasoul1517 | لينك ثابت | (0) نظر

تشویق و تحسین (کلامی و مادی)

بهتر است برای مجذوب کردن هرچه بیش تر کودک به نماز، این کار عبادی را با تشویق و تحسین همراه کنیم. کودکان برای مشتاق شدن به کاری بیش از هر چیز به تشویق و تأیید نیاز دارند. زمانی که کودکی روی زمین دراز می کشد و صورتش را به مهر می چسباند، به جای آن که بکوشیم حالتش را به صورت سجده بزرگ سالان درآوریم، باید همان رفتار کودکانه اش را تشویق کنیم. تشویق سبب می شود این رفتار بارها تکرار شود و هم زمان با رشد ذهنی و حرکتی کودک، زمینه یادگیری سجده درست نیز فراهم گردد. با گذشت زمان، هنگامی که کودک به نوجوانی برسد، به عبادت خو می گیرد.
اگر کودک، جمله یا کلمه ای از نماز را بر زبان آورد، باید او را مورد تشویق قرار داد. هنگامی که کودک، کلمه اللّه اکبر یا لا اله الا اللّه را به زبان جاری کرد، سزاوار تشویق و پاداش پدر و مادر است و این رفتار باید آن چنان مهم جلوه داده شود که فرزند، بزرگی ذکر را باور کند. هم چنین در فرصت های مناسبی که به دست می آید، می توانیم او را به عنوان کودکی نمازخوان به دیگران بشناسانیم و کارهای او را به اسم نماز بستاییم. برای نمونه بگوییم: چون کودک نمازخوانی هستی، خدا به تو کمک می کند یا آفرین به تو که نمازخوان شده ای و بهشتی خواهی شد و خدا از تو راضی است... .
هم چنین باید کودکانی را که به سنّ تکلیف نرسیده اند، تشویق و تأیید کنیم و ناتوانی های آنان را به رُخشان نکشیم. تأکید بر نکات مثبت رفتاری کودکان، اعتماد به نفس و احساس ارزشمندی را در کودکان می آفریند و آنان با آمادگی و شهامت، می توانند در انجام مسئولیت های خود پیروز شوند. چنان چه در مورد نماز سخت گیری کنیم و بر ناتوانی های آنان انگشت بگذاریم و آن چه را انجام می دهند، به درستی تشویق نکنیم، نسبت به نماز، احساس ناخوشایندی پیدا خواهند کرد.
امام رضا علیه السلام فرموده است:
وَاعْلَمْ اَن الغُلامَ یُؤخَذ بِالصّیامِ اِذا بَلَغَ تِسْعَ سِنینَ عَلی قَدرِ ما یُطیعُهُ فَاِنْ اَطَاقَ اِلی الظُّهرِ اَوْ بَعدَهُ صام اِلی ذاکَ اَلْوَقتْ فَاذِا غَلَبَ عَلَیه اَلجُوعُ و اَلْعَطَشُ اَفْطَرَ وَ اِذا صامَ ثَلاثَةَ اَیامٍ فَلا تأخُذُه بالصّیام الشّهرِ کلّهِ.1
هنگامی که پسر بچه به نُه سالگی رسید، به اندازه توانش روزه می گیرد. اگر تا ظهر و پس از آن تاب آورد، تا آن زمان را روزه بگیرد. پس هنگامی که تشنگی و گرسنگی بر او چیره شد، [می تواند] افطار کند و هنگامی که سه روز روزه گرفت، [می تواند] ادامه ماه را روزه نگیرد.

برچسب :
نوشته شده در شنبه 1393/11/25 توسط rasoul1517 | لينك ثابت | (0) نظر

نقش آموزش و پرورش در تربیت کودکان اهل نماز

مدرسه، خانه دوم کودک و نوجوان است و بنای رفتارهای علمی، اجتماعی و اخلاقی کودک در آن جا مورد بازبینی قرار می گیرد و نتیجه آن ممکن است آبادانی یا ویرانی شخصیت او باشد.
اخلاق و رفتار آموزگار، شیوه اندیشیدن او، سطح فرهنگی، چگونگی برخورد، روش تدریس، شیوه انضباطی، جاذبه و دافعه، تشویق و تنبیه و نظم و پرورش همه و همه در رفتار کودک و نوجوان اثر می گذارد. شیوه برخورد آموزگار ممکن است برای فرزندان ما عقده های روانی ایجاد کند و یا به حل عقده های روانی گذشته شان یاری رساند.1
بنابراین، آموزگاران و مدیران مذهبی که دستورهای اسلامی را باور دارند و به آن ها پای بند هستند، شاگردانی مذهبی و پای بند به حدود الهی پرورش خواهند داد و در گرایش شاگردان خود و دل بستگی آنان به دین به ویژه نماز تأثیرگذار خواهند بود.

برچسب :
نوشته شده در شنبه 1393/11/25 توسط rasoul1517 | لينك ثابت | (0) نظر

جایگاه رهبران اجتماع در گسترش روحیه مدهبی

«مراد از رهبران اجتماع، کسانی هستند که نقش مهمی در جامعه دارند و کارشان، امر و نهی کردن و دستور دادن است. نقش این گروه از رهبران جامعه که رهبرهای مذهبی و عقیدتی اجتماع را نیز به عهده دارند، در هر مقامی، مهم و سرنوشت ساز است. چنان چه صالح باشند، جامعه صالح خواهد بود و اگر فاسد باشند، جامعه نیز فاسد خواهد شد. افراد عادی اجتماع نمی توانند در مورد نقش و رفتار آن ها و رابطه آن با باور خود، جدایی قایل شوند. پس اگر آن ها را در معرض فساد ببینند، بدبین می شوند.
برای نمونه، فردی که از یک پلیس کج روی ببیند، به قانون و قانون گذار بدبین می شود. هم چنین در مورد مدیران اجرایی و ادارات وضع به همین گونه است. اگر آن ها ستم و تبعیضی روا دارند، مایه بدبینی مردم فراهم خواهد شد».1
پس هرگاه افراد جامعه به ویژه کودکان و نوجوانان پی ببرند که حاکمان و مدیران کشورشان به مذهب و اصول آن پای بند هستند، آنان نیز همان گونه رفتار خواهند کرد و به سلامت روششان امیدوار خواهند شد.

برچسب :
نوشته شده در شنبه 1393/11/25 توسط rasoul1517 | لينك ثابت | (0) نظر