پاسخ:
امام صادق (علیهالسلام) میفرمایند: «مَثَل نماز، مَثل نهری است که روزی پنج مرتبه در آن خود را شستشو داده و چرکی در بدن باقی نمیماند. نماز، کفاره گناهاناست، مگر گناهی که موجب خروج فرد از ایمان شود»
عَنْعَلِی (علیهالسلام) قَالَ «الصَّلَوَاتُ الْخَمْسُ کفَّارَةٌ لِمَا بَینَهُنَّ مَا اجْتَنَبَ الْکبَائِرَ وَ هِی الَّتِی قَالَ اللَّهُ إِنَّ الْحَسَناتِ یذْهِبْنَ السَّیئاتِ ذلِک ذِکری لِلذَّاکرِینَ»؛ نمازهای یومیه، کفاره گناهانی است که مابین نمازها انجام میگیرد. به شرط آنکه از گناهان کبیره اجتناب شده باشد. چرا که خداوند فرموده است: حسنات ونیکیها (نماز)، بدیها و گناهان را از بین میبرد.
خانواده، یکی از مهم ترین نمادهای اجتماعی است که در سازندگی و شکوفایی و یا تخریب شخصیت انسان بسیار مؤثر است. از آن جا که بخش زیادی از شخصیت تربیتی انسان در دوران کودکی شکل می گیرد، خانواده از مهم ترین عوامل تربیتی انسان ها به شمار می آید؛ زیرا کودک از آغاز تولد، با اعضای خانواده به سر می برد و بیش ترین همانندسازی و الگوبرداری را در دوران کودکی از اهل خانواده، به ویژه پدر و مادر می گیرد. انسان ها به ویژه کودکان، همواره در حال همانندسازی و تأثیر پذیری از محیط و افراد هستند. به همین دلیل، رفتار کودکان بیشتر از همه به رفتار پدر و مادر و اهل خانواده شباهت دارد.
این مقاله با هدف آسیب شناسی بی توجهی به حقیقت نماز و ارائه ی راهکارها در جهت رفع آسیبها در اقامه نماز با استفاده از روش اسنادی تهیه شده است ابتدا به بررسی جایگاه نماز در و زندگی فردی و اجتماعی و تکامل انسان پرداخته شده است آنگاه آسیبهای بیتوجهی به نماز مانند عدم آشنایی با فلسفة نماز، احساس عقب ماندگی، تنبلی و تن پروری، سهل انگاری، غرق شدن در زندگی مادی، تربیت غلط خانوادگی، دوستان و محیط اجتماعی فاسد، برخوردهای نامناسب برخی افراد مذهبی مطرح شده و سپس راهکارهایی مانند آشنایی با فلسفه نماز، دوری از پرخوری و پرخوابی و شهوترانی، امیدواری به رحمت خداوند، اختصاص بهترین اوقات برای اقامه نماز، هماهنگی گفتار و عمل مربیان و والدین،قطع رابطه با دوستان ناباب، فعال شدن رسانه ها در جهت دادن اطلاعات و معرفی الگوهای مناسب، کوشش مسئولان در جهت اصلاح جامعه، بیان شده است. در نهایت نتیجه گیری بعمل آمده است.
کلید واژگان: آثار نماز- آسیب شناسی- خداوند- دین اسلام- نماز
مقدمه:
انسان در میان مخلوقات برترین موجودی است که بالاترین استعداد تکامل را دارد از نقطه صفر آغاز به حرکت کرده و به سوی بی نهایت همچنان پیش می رود و چرخ تکامل او اگر در مسیر حق باشد، متوقف نخواهد شد. از طرفی عبادت مکتب عالی تربیت و است، اندیشه انسان را بیدار می کند و فکر او را متوجه بی نهایت می کند، گرد و غبار گناه و غفلت را از دل و جان می شوید، صفات عالی انسانی را در وجود او پرورش می دهد، روح ایمان را تقویت و آگاهی و مسئولیت به انسان می بخشد. (مکارم شیرازی، ج 11، 1362:145)
حلقه اتصال انسان به مبدأ آفرینش می باشد و باعث تخلق انسان به صفات ملکوتی می شود.
بارزترین شکل عبادت، نماز است که مهمترین عامل ذکر و بهترین رافع غفلت است. نماز روح تشکر و سپاس را در نمازگزار تقویت می کند. نماز پیوستن به خدا و بریدن از غیر اوست. تسلیم و رضا به قضای خداوند متعال است. نماز اطاعت از خدا و پرهیز از عصیان است نماز موجب تقوی و تقوی نیروی تشخیص حق از باطل را به نمازگزار می دهد. نمازگزار خدا را ناظر بر اعمال خود می داند و عالم را محضر خدا می داند و در محضر خداوند معصیت نمی کند.
گاهی انسان به دلایل مختلف فریفتة ظواهر مادی دنیا می شود و غرق شدن در زندگی مادی او را در وادی بی خبری و غفلت از حقایق می اندازد و او را از خود بیگانه می سازد، آدمی با آلوده شدن به صفات پست حیوانی ایمان خود را ضایع می کند، به انواع گناهان دست می زند در این راه، شیطان قسم خورده نیز به تزیین زشتیها می پردازد و بیش از پیش او را در منجلاب ذلت و نیستی فرو می برد. اینجاست که گویی همه عوامل دست به دست هم داده تا او از اصل خود بیگانه شود و خدای خود را فراموش کند.
ما در این مقاله در پی آنیم که به آسیب شناسی بی توجهی به حقیقت و جایگاه نماز پرداخته و راهکارهایی را در جهت رفع آسیبها بیان کنیم.
تمام مراجع معظم تقلید در شرایط وضو فرموده اند یکی از شرایط صحیح بودن وضو این است که مانعی از رسیدن آب بر عضوی که باید در وضو شسته یا مسح شود نباشد. بنابراین قبل از وضو باید هر چیزی که مانع رسیدن آب به اعضاء وضو است برطرف شود و از آن رو که لاک ناخن و رنگهایی که دارای جرم هستند مانع رسیدن آب می شوند باید از اعضاء وضو بر طرف شوند و الا وضو باطل است.
وضو، طهارت معنوى است براى حضور در پیشگاه محبوب حقیقى و مقدمه معراج آدمى است از خاک به ملکوت.
امام رضا علیه السلام مى فرماید: آن که به عبادت خداى بزرگ مى ایستد، باید خود را از آلودگى ها پاک کند، از سستى و بى حالى دور باشد و با وضو خود را براى سخن گفتن با خداى توانا، پاک و آماده سازد.