بهترین مرکز برای تحقق تربیت دینی و اسلامی جوان و نوجوان، مسجد است؛ زیرا مسجدکانون انسان‌سازی است. از سوی دیگر در جامعه اسلامی، آنچه باید محور قرار بگیرد، تربیت است. اگر تربیت اصل قرار گرفت، درپی آن سیاست، اقتصاد، مدیریت، فرهنگ و آموزش جامعه نیز اصلاح خواهد شد؛ چرا که مسلما تربیت، هسته اساسی یک جامعه است. مسجد بسترمناسبی است تا جوان که عبادت و اطاعت او برای خدا دوست داشتنی است به رشد و بالندگی دست یابد. پیامبر اعظم (ص) فرمودند: «خداوند جوانى که جوانى‌اش را در اطاعت از او بگذراند دوست دارد.» ( نهج الفصاحه ص316 ، ح 800) این نوشتار به برخی از آثار برجسته تربیت جوان و نوجوان در فضای مسجد اشاره می‌کند؛

1- سازندگی اخلاقی - معنوی

مسجد به دلیل بهره‏مندی از ظرفیت بالای فرهنگی، دینی و اجتماعی توانسته نقش مهمی در سازندگی اخلاقی- معنوی و صیانت دینی جوانان داشته باشد. مقام معظم رهبری در این باره فرموده اند: «ما باید نگران دین مردم باشیم. بهترین جا برای حفظ دین مردم، همین مساجد است.» مسجد، مرکز ارزش‌هاست و جوانان با حضور در آن، از رهگذر تربیت و آموزش، نیازهای خویش را رنگ خدایی می‏دهند و روحیه معنوی خود را قوت می‏بخشند و اخلاق حسنه را در خودتقویت می‌کنند. امام صادق (ع) دراین خصوص می‌فرمایند:«جوانِ خوش اخلاق، کلید خوبى‌ها و قفل بدى‌هاست و جوانِ بداخلاق، قفل خوبى‌ها و کلید بدى‌هاست». (امالى شیخ طوسى، ص 302، ح 598) در سال‌های پس از انقلاب شکوهمند اسلامی به ویژه در دهه اخیر، مساجد با برگزاری مراسم معنوی و روح بخشی چون اعتکاف ، دعای ندبه و کمیل ، احیای لیالی قدر و... نشاط‌بخش معنوی دل‌های جوانان بوده‌اند.

شهید سید مرتضی اوینی:
نماز بلندترین فریاد هاست و قامت ما به بلندای نمازاست.یعنی قدرت ما را باید در نمازمان جست.
شهید اسماعیل رضایئ:
از شما میخواهم نماز را سبک نشمرید چرا که نماز را سبکبشمارید محکم ترین ستون دین را کوچک شمرده اید هرکس نماز را سبم بشمارد روی بهشت رانخواهد دید.
شهید داوود میرزایی:
همیشه در نمازهای جماعت و تا حد امکان در نماز جمعه شرکت کنید.

نماز از نظر شهدا

نماز اول وقت

صورتبندی پدیده‌هایی که پیرامون ما رخ می‌دهد، گاه به‌آسانی امکان‌پذیر است و گاه، به‌علت پیچیدگی و چندعلتی‌بودن پدیده، دشوار است. به‌هرحال، باید با نگاهی دقیق لایه‌های مختلف پدیده را کاوش کرد تا لایه‌های مبهم پدیدار پیچیده روشن شود. پدیده‌های فرهنگی- سیاسی معمولاً چنین خصیصه‌ای دارند. انقلاب اسلامی ایران یکی از دشوارترین و درعین‌حال ساده‌ترین این پدیده‌هاست. سادگی آن وقوع انقلابی مردمی است علیه نظام سیاسی حاکم که دو خصلت استبدادزدگی و استعماری‌بودن در جان آن ریشه دوانده بود. اما پیچیدگی پدیده به‌جهت ساختار انقلاب، عوامل ایجادکننده و ریشه‌های آن است. نظریه‌های فراوانی درباره‌ چگونگی وقوع انقلاب ایران داده شده است، از نظریه‌های ارزش‌گرا گرفته تا ساختارگرا، از ایده‌های اقتصادی و شبه‌ مارکسیستی گرفته تا نگرش‌های ایده‌‌آلیستی و... در این نوشتار برآنیم که مکان و جایگاه سازمان تشکیلاتی انقلاب اسلامی را، که همان مسجد است، قدری واکاوی کنیم و دریابیم که مسجد چگونه توانست ساختاری پی‌ریزی کند که در آن همه‌ نیروهای انقلابی گرد هم آمدند و با اشتراک در مفاهیم انقلابی به‌سرعت به حوزه عمل رسیدند،

  نماز، سلام بنفشه هاست در مقدم نسیم اذان

  نماز، غنچه دل مومنان را در حضور نسیم ملکوت شکوفا می کند.

  نماز، تقدیس حق در زیباترین چهره ممکن است.

  نماز، خلوتی عاشقانه با خالق زیبایی ها و معشوقه هاست.

  نماز، عاشقانه ترین رابطه خالق و مخلوق است.

  نماز، ملاقات با پیداترین ناپیداست.

  نماز، راه اقتدا به شکوفه نرگس است.

  نماز، نغمه سبز روییدن و سرخ پرپر شدن است.

  نماز، رساننده دست نیاز انسان به دامن اجابت خداست.

  نماز، بهترین تسکین حاضران عصر غیبت است.

  نماز، ضد تورم حیوانیت انسان است.

  نماز، پالایشگر روان است. 

  نماز، جهاد بدون خونریزی است.

  نماز، بزرگترین خاکریز انسان در عرصه جهاد اکبر است.

  و در نماز است که انسان راز خود را در گوش خدا نجوا می کند.

  و در کنار محراب اکبر نماز است که‌ " شکوفه نرگس " ندای عدالتخواهی خویش را به جهانیان اعلام می کند 

  و در محراب نماز، علی (ع) از دست " اشباح الرجال " آزاد شد.

قَالَ الصادق علیه السلام : مَنْ‏ صَلَّی‏ رَکْعَتَیْنِ‏ یَعْلَمُ‏ مَا یَقُولُ فِیهِمَا انْصَرَفَ وَ لَیْسَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ ذَنْبٌ.
امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس دو رکعت نماز بخواند و بداند چه می‌گوید، از نماز فارغ می‌شود، در حالی که میان او و میان خدای عز و جل گناهی نیست. (الکافی (ط - الإسلامیه)، ج ‏3، ص 266؛ بحارالانوار، ج 81، ص240)
قَالَ عَلِیِّ علیه السلام : کُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فِی الْمَسْجِدِ نَنْتَظِرُ الصَّلَاةَ فَقَامَ رَجُلٌ فقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّی أَصَبْتُ ذَنْباً فَأَعْرَضَ عَنْهُ فَلَمَّا قَضَی النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله الصَّلَاةَ قَامَ الرَّجُلُ فَأَعَادَ الْقَوْلَ فقَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله أَ لَیْسَ قَدْ صَلَّیْتَ مَعَنَا هَذِهِ الصَّلَاةَ وَ أَحْسَنْتَ لَهَا الطَّهُورَ قَالَ بَلَی قَالَ فَإِنَّهَا کَفَّارَةُ ذَنْبِکَ.
امام علی علیه السلام فرمود: همراه پیامبر صلی الله علیه و آله در مسجد به انتظار نماز نشسته بودیم که مردی آمد و گفت یا رسول الله من گناهی انجام دادم پیامبر صلی الله علیه و آله به او توجهی نکرد و نماز را اقامه کرد بعد از نماز دوباره مرد بلند شد و گفته‌اش را تکرار کرد پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: آیا وضو نگرفتی و با نماز نخواندی؟ مرد فرمود: آری، پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: همانا آن کفاره گناهان است. (بحار الأنوار، ج‏79، ص 319)