«قَد قامتِ الصّلوة».
پس اینک، پُر افتخارترین «قد قامتِ» قرن را فریاد می زنیم.
هان، قیطریه! بر خویش ببال! هزاران عاشق، شانه به شانه، اینک به شکرانه رحمتی که به ما ارزانی داشته است، به سجده گاهِ بزرگِ دوست آمده ایم.
پس این «قد قامتِ الصلوة» که از وحدتِ هزاران حنجره بر می خیزد، چونان توفانی برآمده از دریا، همچنان که تا عرش خواهد رسید، گوشِ تمام آنان را که نمی خواستند این صدا را بشنوند، کَر خواهد کرد.
«قد قامت الصلوة»...؛ این جمله ای است که اعلان عظمتِ این خاک است.
این پرچم مرامِ من و توست که این گونه آشکار برافراشته ایم.
این فریاد، شکوهِ زیستنِ فردای ماست؛ مغرور و ایستاده، که خویش را همیشه قامت بسته، در محضرِ خدای خویش می دانیم. «قد قامتِ» ما، آیتِ دستان گره خورده ماست، عشق ماست.
«قد قامتِ» ما، همه آن چیزی است که برایش قیام کرده ایم.
همه آن چیزی است که برایش جنگیدیم، خون دادیم و خون ریختیم. پس به پای می داریمش و فاتحانه، فریادش می زنیم.
هان، قیطریّه! نگاه کن خیلِ مردمانِ فاتح را که اینک به فتحِ بزرگ خویش، جشن گرفته اند.
هان، قیطریه! نگاه کن و شادمان باش که اینک، آزادانه می شود «قد قامت الصّلوة» گفت و باور کن که این، فتح کوچکی نیست.
هان، قیطریّه! نگاه کن برقِ امیدی را که در چشمانِ تک تکِ ایشان می درخشد؛ چشمی که به فرداها دوخته شده است و به افق های پهناوری که اینک در ارتفاع قیطریه می توان دید.
این جاست که «من»، وجود ندارد؛ هر چه هست، «ما» شده است.
هر چه هست، یگانگی و یکرنگی، صداقت و ایمان و در هم بافتگی است.
این جا حس می کنم هزاران خواهر و برادرِ یکرنگ، در اطراف من حلقه زده اند و یک آسمانِ آبی، بر فرازِ همه این سرزمین پهن شده است. این چه حسّی است که زنجیروار، همه را به هم پیوند زده است؟!
چه «قد قامت الصلوةِ» متفاوتی است این.
منظره سجده های هماهنگ و همزمان، شکوه اسطوره ای زیبای قیطریّه را هزار چندان می کند و زمزمه هم آوای ذکرها، چون موج آرامشی در همه شهر می پراکَنَد؛ این اعجازِ «قد قامتِ» ماست. بزرگ می داریمش و از ارتفاع قیطریه، همه این خاکِ آسمان پناه را فریاد می زنیم: «قد قامت الصلوة»
- اگر اقتدا کننده 7 نفر باشد، پاداش 19200 نماز داده می شود.
- اگر اقتدا کننده 8 نفر باشد، پاداش 36400 نماز داده می شود.
- اگر اقتدا کنندگان و امام جماعت به 10 نفر رسیدند، پاداش 72800 نماز دارد.
-ولی اگر تعداد افراد از 10 نفر گذشت، حساب آنرا به غیر از خداوند هیچ کس نمی داند.
روایت است که شبی، حضرت علی(ع) تا سحر به عبادت مشغول بود. چون صبح شد، نماز صبح را به تنهایی خواند و استراحت کرد. رسول خدا(ص) که حضرت علی(ع) را در صفوف جماعت ندید، بخ خانه او رفت. حضرت فاطمه(س) از شب زنده داری حضرت علی(ع) و عذر او از نیامدن به مسجد سخن گفت. پیامبر(ص) فرمود: پاداشی که بخاطر شرکت نکردن در نماز جماعت صبح، از دست علی(ع) رفت، بیش از پاداش عبادت تمام شب است.
بخاطر همین فضیلت هاست که اگر تعداد نمازگزاران از ده نفر بیشتر شود، اگر تمام آسمان ها کاغذ شوند و تمام دریاها مرکب شوند و همین طور تمامی درختان قلم شوند و فرشتگان بنویسند، حتی قادر به نوشتن پاداش یک رکعت از آن نیستند.
و همچنین نماز جماعت با تاخیر بهتر از نماز فرادی در اول وقت است.
ب) آثار اجتماعی:
نماز جماعت، مقدمه وحدت صفوف و نزدیکی دلها و تقویت کننده روح اخوت و برادری میان مردم است.
نماز جماعت، نوعی حضور و غیاب بدون تشریفات و بهترین راه شناسایی افراد است.
نماز جماعت، بهترین، بیشترین، پاکترین، و کم خرج ترین اجتماعات دنیاست و نوعی دید و بازدید رایگان و آگاهی از مشکلات و نیاز های یکدیگر و زمینه ساز تعاون اجتماعی بین آحاد مسلمین است.
خوب بیش از این شما را خسته نمی کنم و ادامه این بحث را در پست بعدی برایتان مطرح می کنم. پس منتظر پست بعدی و ادامه این مطلب باشید.
نماز جمعه، فریضهای هفتگی است که بهصورت جماعت خوانده میشود و هر جمعه، تودۀ عظیمی از مسلمانان برای ادای آن گرد میآیند.
این نماز بیانگر ماهیت اجتماعی و سیاسی نظام اسلامی و مظهر پشتیبانی امت اسلامی از حکومت عدل و قسط و تأیید اعمال مسؤولان حکومت اسلامی است.
در خطبههای نماز جمعه، مردم به اطاعت و اجرای فرامین الهی، پیشهکردن تقوی و پرهیزگاری در زندگی روزمرۀ خود و تلاش در راه همبستگی و وحدت بین مسلمانان، توصیه میشوند. از امور سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و نظامی جامعۀ خود آگاه میگردند. دربارۀ مصالح مسلمانان و کشورهای اسلامی، وقایع و پدیدههای بینالمللی و کیفیت رفتار و روابط با سایر ملتها و دولتها بحث میشود، لذا در استقلال و موجودیت اسلامی جامعه، رشد آگاهیهای مردم و ایجاد همبستگی بین آنان تأثیر بسزایی دارد.
در این مقاله مقام و جایگاه جمعه در اسلام، نماز جمعه از دیدگاه قرآن (سورۀ جمعه) شرایط و وظایف نمازگزاران، نماز جمعه بهعنوان یک نهاد فراگیر اجتماعی، اصول اساسی و خطبههای نماز جمعه، شواهد تاریخی و فقهی نماز جمعه، نقشهای مختلف نماز جمعه، نقش ارتباطی، مشارکت اجتماعی، سیاسی، تربیتی رفتاری، رزمی (نظامی) مورد بحث و بررسی واقع خواهد شد.
همچنین نظر به اینکه رفتارهای گوناگون انسان در زمینههای مختلف اجتماعی و سیاسی نشأت گرفته از باورها، اعتقادات، آرا، ارزشها، آداب و رسوم، دین و اصول آن است. از اینرو در یک جامعۀ اسلامی نماز جمعه میتواند پایه و اساس اخلاق و رفتار انسانها قرار گیرد و نشان خواهیم داد چگونه جمهوری اسلامی ایران بهعنوان پرچمدار یک نظام الهی قادر است خطبههای نماز جمعه را بهعنوان الگوی رفتاری حل و رفع مشکلات مسلمانان مورد استفاده قرار دهد.
شهید نواب صفوی در زمان خودش در بسیاری از کشورهای اسلامی چون مصر از محبوبیت والایی برخوردار بود و جوانان پر شور انقلابی مسلمان به وی عشق می ورزیدند.
داستان حضور ایشان در بیت المقدس بسیار شنیدنی است و ما را با روح بلند آن روحانی مجاهد بیشتر آشنا می سازد.
مۆتمر اسلامی از طرف «جمعیت انقاذ فلسطین» و «مکتب الاسراء المعراج» در شب معراج پیامبر تشکیل شد.
زمانی که نواب به «بیت المقدس» رسید, این جمع کار خود را آغاز کرده بود. هدف اصلی نواب از شرکت در این جلسات تهییج و دعوت سران ممالک اسلامی برای تشکیل جبههای متحد و مستحکم و اجرای احکام اسلامی بود.
قَالَ الصادق علیه السلام : أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَرَضَ عَلَیْکُمُ الصَّلَوَاتِ فِی أَحَبِّ الْأَوْقَاتِ إِلَیْهِ فَاسْئلُوا اللَّهَ حَوَائِجَکُمْ عَقِیبَ فَرَائِضِکُمْ.
امام صادق علیه السلام فرمود: به درستی که خداوند نمازهای واجب را در محبوبترین اوقات واجب کرد، پس حاجات خود را بعد از نمازهایتان بخواهید. (بحارالانوار، ج 82، ص 324)
قَالَ النبی صلی الله علیه و آله : مَنْ کَانَ لَهُ امْرَأَةٌ تُؤْذِیهِ لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ صَلَاتَهَا وَ لَا حَسَنَةً مِنْ عَمَلِهَا حَتَّی تُعِینَهُ وَ تُرْضِیَهُ وَ إِنْ صَامَتِ الدَّهْرَ وَ قَامَتْ وَ أَعْتَقَتِ الرِّقَابَ وَ أَنْفَقَتِ الْأَمْوَالَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ کَانَتْ أَوَّلَ مَنْ یَرِدُ النَّارَ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ عَلَی الرَّجُلِ مِثْلُ ذَلِکَ مِنَ الْوِزْر وَ الْعَذَابِ إِذَا کَانَ لَهَا مُؤْذِیا.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: کسی که شوهر خود را بیازارد، خداوند نماز و اعمال نیک او را نمیپذیرد و اول کسی است که وارد آتش میشود، گرچه همیشه روزهدار باشد و شبها عبادت کند و بنده آزاد کند و در راه خدا انفاق کند مگر آن که به کمک او بپردازد و رضایتش را جلب کند، سپس رسول گرامی اسلام فرمود: البته شوهر نیز دارای همین نوع از عقاب است، در صورتی که همسر خویش را بیازارد و به او ظلم روا دارد.
(وسائل الشیعه، ج 20، ص 163؛ بحارالانوار، ج 73، ص 363)
سوال: نمایان بودن ابروی اصلاح شده در برابر نامحرم چه حکمی دارد؟
سوال: آیا صلاح است برای زن ها تمام گردی صورت (چه اصلاح کرده و چه اصلاح نکرده) نمایان باشد؟
در صورت نداشتن مفسده مانع ندارد، ولی نباید با زینت باشد.
استفتائات، 1382، ج3، ص 256، س 33
باسمه تعالی. جایز نیست.
آیت الله تبریزی (ره):
باسمه تعالی. بر زن جایز نیست که آرایش خود را بر آجنبی نمایان کند، و لکن پوشاندن آنچه که بین زن ها و پیره زن ها متعارف است مانند ابرو گرفتن واجب نیست، اگر چه احتیاط در پوشاندن است. والله العالم
باسمه تعالی. اگر زینت محسوب می شود باید از نامحرم پوشانده شود.
اشکال ندارد.
باید از دید نامحرم پوشیده شود.
اشکالی ندارد.
منبع:
استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات جامعه الزهرا(قم)