حتماتا به حال شنیده اید و یا دیده اید که طریقه نماز خواندن اهل سنت با مسلمانان تفاوت هایی دارد، که یکی از این تفاوت ها گذاشتن دست راست بر روی دست چپ در نماز است که استحباب آن در بین فقهای سه مذهب (شافعی، حنبلی،حنفی)از مذاهب چهارگانه اهل سنت مشهور است اما هدف از انتشار این مقاله شیعه کردن اهل تسنن نیست بلکه تنها مطرح کردن یک بحث علمی است که چرااهل تسنن به صورت دست بسته نماز میخوانند و شیعیان به صورت دست باز ؟
نماز و انفاق
در سوره بقره از جمله صفات پرهیزکاران را اقامه نماز و انفاق بر می شمارد... و یقیمون الصلوة و مما رزقناهم ینفقون"()... و نماز به پای دارند و از هر چه روزی شان کردیم ( به فقیران) انفاق کنند."
نماز و زکات
در آیات زیادی از قرآن، نماز همراه با زکات مطرح شده است. زیرا نماز رابطه با خالق را محکم می کند و زکات به استحکام رابطه های بین خلق کمک می کند: " واقیمواالصلوة و اتواالزکوة..."() و نماز به پا دارید و زکات بدهید... ."
نماز و روزه
" واستعینوا بالصبر و الصلوة..."() و از صبر و نماز یاری جویید... .
در تفاسیر و روایات مختلف، مراد از صبر را در این آیه، روزه دانسته اند.()
نماز و حج
" واذ جعلناالبیت مثابة للناس و امناً واتخذوا من مقام ابراهیم مصلی ..."() ( و به خاطر بیاورید) هنگامی را که خانه کعبه را محل بازگشت و مرکز امن و امان برای مردم قرار دادیم ( و برای تجدید همین خاطره) از مقام ابراهیم نمازگاهی برای خود انتخاب کنید... ."
نماز و عدالت
" قل امر ربی بالقسط و اقیموا وجوهکم عند کل مسجد..." () بگو پروردگارم به عدالت فرمان داده است، و توجه خویش را در هر مسجد به سوی او کنید..." خداوند به پیامبر فرمان داده است که هر چیز را در مورد صحیح خود به کار برده و به جای خود بنهید و فقط به سوی او و برای او و خالصانه عبادت کنید.
نماز و جهاد
در آیه40 سوره حج، یکی از فلسفه های جهاد را جلوگیری از تخریب نمازخانه ها و عبادتگاهها بیان می کند. " الذین اخرجوا من دیارهم بغیر حق الا ان یقولوا ربناالله و لولا دفع الله بعضهم ببعض لهدمت صوامع و بیع و صلوات و مساجد یذکر فیها اسم الله کثیراً..." همانا که به ناحق از خانه خود بدون هیچ دلیلی اخراج شدند جز این که می گفتند پروردگار ما الله است و اگر خداوند بعضی از آنها را به وسیله بعضی دیگر دفع نکند، دیرها، صومعه ها و معابد یهود و نصارا و مساجدی را که نام خدا در آن بسیار برده می شود، ویران می گردد... ." به این ترتیب حتی به قیمت خون دادن، باید از مکان نماز و عبادات حفاظت و حراست کرد.
نماز و امر به معروف و نهی از منکر
لقمان ضمن بیان سفارشاتی به پسرش، به او توصیه می کند که : " یا بنی اقم الصلوة و امر بالمعروف و انه عن المنکر..."() ای فرزند عزیزم نماز را به پا دار و امر به معروف و نهی از منکر کن..."
با برپایی نماز که انسان را از زشتی ها و منکرات باز می دارد، روح و جان خود را از همه آلودگی ها پاک و به صفات پسندیده آراسته کنید و آنگاه مردم را به خوبی ها امر و از بدی ها و منکرات نهی نمایید.
نماز و تلاوت قرآن
" ان الذین یتلون کتاب الله و اقامواالصلوة..."()؛ آنها که کتاب خدا را تلاوت کرده و نماز به پا می دارند...
نماز و مشورت
"والذین استجابوا لربهم و اقامواالصلوة و امرهم شوری بینهم..."() و آنان که امر خدا را اجابت کردند و نماز را به پا داشتند و کارشان را به مشورت یکدیگر انجام دهند... . مؤمنان به وسیله نماز ارتباط خود را با خدا محکم تر کرده و با مشورت با یکدیگر، موجبات دلگرمی دیگران را فراهم آورده و وحدت بیشتری را در جامعه اسلام سبب می شوند.
نماز و اعطای وام
"... و اقیمواالصلوة و اتواالزکوة و اقرضواالله قرضاً حسناً..."()؛ ... و نماز به پا دارید و زکات بدهید و به خدا قرض نیکو دهید و برای خدا به محتاجان قرض الحسنه دهید... . هرگاه انسان نماز را با نیت خالص و با حفظ تمام ارکان آن و با مداومت اقامه کرد آنگاه همه چیز را از خدا و به سوی او می داند و لذا می تواند زکات مال خود را بپردازد و چون به مالکیت روز جزای خداوند معتقد است و پاداش آن روز را باور دارد، مال خود را انفاق می کند و به نیازمندان قرض الحسنه می دهد. حال چون از همه بدی ها پیراسته شده، در جهت آراسته شدن جامعه به صفات انسانی، تلاش و کوشش می کند و حتی از بذل جان خود نیز دریغ نمی ورزد. نیز هرگاه از او در امری نظر بخواهند، بدون سوء نیت، تمام اطلاعات و دانسته های خود را بدون کم و کاست در اختیار آنها قرار می دهد و به این ترتیب در برقراری عدالت در تمام شئونات آن کمک می کند.
عبادت، وسیله تکامل و سعادت ماست و دستور خداوند به نماز، نوعى لطف و رحمت و راهنمایى است که ما را به کمال مى رساند; مثلا وقتى پدر و مادر، فرزندشان را به درس خواندن امر مى کنند، به سود خود فرزند است و سعادت او را مى خواهند و این امر از روى محبّت به فرزند است و گرنه به درس خواندن او نیازى ندارند. |
وضو کلید ورود به نماز است.
نماز بدون وضو، نماز نیست.
وضو جزو ایمان است.
وضو نظافت جسم است.
وضو نشاط روح است.
وضو وسیله نزدیکی به خداست.
وضو اجازه ورود به نماز است.
کسی که وضو دارد در حال عبادت است.
دست زدن به قرآن و نام خدا بدون وضو حرام است.
وضو کفاره گناهان کوچک است.
وضو نور معنوی است.
مستحبات وضو
قبل از وضو مستحب است دستها را تا مچ بشوییم.
بهتر است با آب سرد وضو بگیریم.
مستحب است که آب وضو را خشک نکنیم.
مستحب است هنگام وضو گرفتن، رو به قبله بایستیم.
مستحب است قبل از وضو مسواک بزنیم.
مستحب است هنگام وضو، آب در دهان بگیریم و بگردانیم.
مستحب است هنگام وضو، آب را در بینی کرده، آن را بالا بکشیم.
هنگام وضو انگشتان را باز کنیم تا کاملاً شسته شود.
خواندن سوره قدر و دعا نیز در هنگام وضو گرفتن مستحب است.
واجبات وضو
1. نیت
2. شستن صورت
3. شستن دستها
4. مسح سر
5. مسح پا
چگونه وضو بگیریم؟
بهتر است، پیش از وضو، دستها را تا مچ بشوییم، ولی این شستن، جزو اعمال وضو نمی باشد.
پس اینگونه وضو می گیریم:
پیش از هر چیز نیت می کنیم، یعنی با قصد انجام وضو و برای اطاعت از دستور خداوند عالم، وضو را آغاز می کنیم.
1. به نیت وضو صورت را از بالا به پایین – از جایی که موی سر روییده تا چانه – می شوییم.
2. پس از شستن صورت، دست راست را از آرنج تا نوک انگشتان، از بالا به پایین، می شوییم.
3. بعد از شستن دست راست، دست چپ را مانند دست راست می شوییم.
4. بعد از شستن صورت و دست ها با رطوبتی که بر دست مانده، جلوی سر را مسح می کنیم؛ یعنی دست را بر سرگذاشته و کمی به طرف پیشانی می کشیم.
5. پس از مسح سر، پای راست را از نوک انگشت تا آخر روی پا (مفصل) مسح می کنیم.
6. و در پایان پای چپ را مانند پای راست مسح می کنیم و با این عمل وضو تمام می شود.
وضوی جبیره ای
1. چیزی که بر زخم می بندند و دوایی که بر آن می زنند "جبیره" نام دارد.
2. اگر دست یا صورتمان زخم است و آب برای آن ضرر دارد، باید پارچه پاکی و یا چیز دیگری؛ مثلا چسب بر آن گذاشته و هنگام شستن دیگر جاها، بر آن قسمت هم دست تر بکشیم.
3. اگر روی زخم بسته شده و نمی شود آن را باز کرد، باید هنگام وضو، دست تر بر آن بکشیم و اگر پارچه یا چیزی که روی زخم است، نجس باشد، باید پارچه پاکی رویش بگذاریم و دست تر بر آن بکشیم.
4. اگر سر یا پا (محل مسح) زخم باشد، به گونه ای که نشود روی آن را مسح کرد؛ چنانچه جایی از محل مسح باقی است باید همان قسمت را مسح کنیم؛ مثلا دو انگشت پا زخم و دیگر انگشتان سالم است، باید بر قسمت سالم دست بکشیم و وضو صحیح است، و اگر جای مسح باقی نیست؛ مثلا تمام پا، باندپیچی شده است، باید روی همان را مسح کنیم.
5. اگر به جهتی دیگر، غیر از زخم؛ مثلا شکستگی، آب برای اعضای وضو ضرر داشته باشد، باید به همان دستوری که گفته شد، وضوی جبیره ای بگیریم.
6. در وضوی جبیره ای نیز، صورت ودستها باید از بالا به پایین شسته شود. پس اگر قسمت بالای دست یا صورت را جبیره پوشانده، ابتدا باید دست بر آن بکشیم و در ادامه، قسمت پایین را بشوییم.
7. اگر انسان بتواند وضوی جبیره ای بگیرد، باید به وظیفه خود عمل کند و تیمم تنها کافی نیست.
"برگرفته از کتاب اهل نماز"
امروز ما و فرزندانمان سر سفره ی غرب و محصولات غرب نشسته ایم؛ از انیمیشن ها و فیلم های سینمایی که از تلویزیون خودمان پخش می شود گرفته تا آثار هالیود و ماهواره ها و در نهایت میلیون ها سایت و وبلایگی که توسط دشمنانمان مدیریت میشود.
***
راستی اینها ما را به کدام سو هدایت می کند؟
آیا دوست نداریم که سر سفرهی قرآن بنشینیم؟
آیا آسمانی شدن آرزویمان نیست؟
راستی فرزنانمان چه؟
چگونه می توان آنها را از خطر این شیاطین بیمه کرد؟
چگونه می توان آنان را از دام شیطان نجات داد و در دامن قرآن گذارد؟
قرآن می گوید: راز بهره مندی از هدایت آسمانی بعد از ایمان به خدا اقامه ی نماز است.
ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدىً لِلْمُتَّقینَ *الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاة...
(البقرة : 2 و3)
آن کتاب با عظمتى است که شک در آن راه ندارد و مایه ی هدایت پرهیزکاران است. (پرهیزکاران) کسانى هستند که به غیب [آنچه از حس پوشیده و پنهان است] ایمان مىآورند و نماز را برپا مىدارند...
در نماز مدام از خدا راه را می طلبیم و نجات از بی راهه را می خواهیم. آیا کسی که در شبانه روز ده بار از خالق خود راه را می جوید گمراه می شود؟
اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیم * صِراطَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لاَ الضَّالِّین
(الفاتحة:6 و 7)
ما را به راه راست هدایت کن ... راه کسانى که آنان را مشمول نعمت خود ساختى نه کسانى که بر آنان غضب کردهاى و نه گمراهان.
آیا رستگاری و سعادت آرزوی قلبی همه ی ما نیست آیا مقام مؤمنین کم مقامی است که به سادگی از کنار آن بگذریم، قرآن می گوید اولین گام عملیاتی برای تقویت ایمان و راهیابی به شاهراه سعادت اقامه ی نماز است.
قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُون* الَّذینَ هُمْ فی صَلاتِهِمْ خاشِعُون
(المؤمنون : 1)
به راستى مؤمنان رستگار شوند. همان کسانى که در نمازشان فروتنند
ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدىً لِلْمُتَّقینَ *الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاة
(البقرة : 2 و3)
پیرمردی جلو در زندان نشسته بود و گریه می کرد، کنارش نشستم، دستم را روی شانه اش گذارشتم و از او پرسیدم؛ پدرم! چه شده؟
گفت: به خدا خیلی خون دل خوردم تا به اینجا رساندمش، 22 سال کارگری، زحمتها کشیدم. اما الآن چی؟ ناخلف از کار در آمد. هر روز یک درد سر تازه. این آخری معلوم نیست چه غلطی کرده که ممنوع الملاقاتش کرده اند. الآن یک هفته است پشت در زندان نشسته ام. نمی گذارند ببینمش.
واقعا از آیند خود و فرزندانمان احساس خطر نمی کنیم؟
نکند فرزن من هم بزهکار شود؟
آیا راهی هست؟
آیا راهی هست که او را بیمه کنم؟
آیا راهی هست که او را در مقابل انحرافات اجتماعی و جرم و بزه بیمه کنم؟
قرآن بازهم نماز را به عنوان اولین اقدام معرفی می کند:
وقتی از مجرم می پرسند چه چیز تو را به این روز انداخت؟
پاسخ را از اینجا شروع می کند:
*** بی نمازی ***
فىِ جَنَّاتٍ یَتَسَاءَلُونَ* عَنِ الْمُجْرِمِینَ* مَا سَلَکَکمُْ فىِ سَقَرَ* قَالُواْ لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ
(مدثر/40تا43)
آنها در باغهاى بهشتند، و سؤال مى کنند ... از مجرمان: چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!» مى گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم،
... أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَر
(العنکبوت : 45)
نماز را برپا دار، که نماز (انسان را) از زشتیها و گناه بازمىدارد، و یاد خدا بزرگتر است و خداوند مى داند شما چه کارهایى انجام مىدهید!
احکام و مقرران نماز، تمرین و الزام بسیار قوی برای نماز گذار است، تا روحیه عدالت و پاکی گرایی در او تقویت شود و از هر گونه ظلم، جور، گناه و فحشایی به طور جدی فاصله بگیرد.
رئیس زندان تهران و مشهد در آماری اعلان کردند: «نود درصد مجرمین بینمازها هستند»
باید یادشان برود برای چه آمده اند،
باید یادشان برود تا کجا می توانند بروند،
باید یادشان برود ریشه در کجا دارند
باید یادشان برود تا کجا لیاقت رشد دارند
باید سرگرمشان کنیم
باید سرگردانشان کنیم
بهترین راه هوس است
بهترین راه شهوت است
هوس بهترین قفس است برای در بند کشیدن
شهوت بهترین شراره است برای به آتش کشیدن
این ها محتوای جلسه ای بود پشت درهای بسته با حضور دنیا و شیطان جن و انس.
جلوه های دنیا، وسوسه های آن دشمن قسم خورده که از زمان پدرمان ـ آدم ـ کینه شتری به دل گرفته(قالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعین ص : 82)، دسیسه های طاقوت استکباری که جز به نابودیمان نمیاندیشد؛ همه و همه دست به دست هم داده اند تا ما را چنان در دام شهوت و هوا و هوس به بند و قفس بکشند که دیگر نفسمان بالا نیاید و اندیشه عالم بالا را از سرمان بیرون کنند.
ساز مدرنیته که به دست دشمنان دوست نمای غربیمان کوک شده است و چه ظاهر گوش نوازی دارد، غافل از اینکه غافلمان میکند از عاقبت کار و ذوبمان می کند در روز مرگی و اکنون زدگی. تا کی باید به این ساز برقصیم سازی که هر روز با یک ایسم جدید می نوازد، رقص رفاه زدگی، رقص تن آسایی، رقص ترس؛ ترس از از دست دادن رفاه، رقص پوچ اندیشی، رقص احساسهای پوچ و احساس پوچی.
آواز سینما، آوازی که در دستگاه هالیوود می خواند، آوازی که حلقومش شهوت است و خشونت، سکس است و قتل، آوازی که دست مایه اش پاکی کودکانمان، سلامت خانواده های مان، امنیت اجتماعمان و آرامش قلبهایمان است. تا کی سر سفره های خانه هایمان بشقاب های ماهواره سرو کنیم. بشقاب هایی که با هنر نیرنگ و نیرنگ هنر تزئین شده است. بشقاب هایی که پر از غذاهای آنطرف آب است. غذاهایی که مسموم است.سمی که نفس رشدمان را به شماره انداخته است و پر پروازمان را به آتش شهوت سوزانده.
حال در این آوردگاه نبرد عقل و جهل، حق و باطل، هوش و هوس، راه کدام است، سلاح کدام است، با کدام تاکتیک و تکنیکی باید پیش رفت؟
قرآن بازهم نماز را به عنوان اولین عملیات معرفی می کند، والفجری که فجر است، فتح المبینی که فتحش آشکار است.
فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضاعُوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا (مریم : 59 )
امّا پس از آنان، فرزندان ناشایستهاى روى کار آمدند که نماز را تباه کردند، و از شهوات پیروى نمودند و بزودى (مجازات) گمراهى خود را خواهند دید!
این آیه ی شریفه تصریح دارد در اینکه شهوت گرایی و هوس مداری و درنتیجه شغاوت انجامی از ضایع کردن نماز آغاز میشود و این مفهوم را فریاد می زند که اگر نماز با قامتی استوار اقامه شود قد علم میکند در مقابل تمام کشش های بی امان نفس.
گاه دیده میشود که خودمان یا دیگران سر مسأله نمازمشکل پیدا میکنیم و انگار خواندن نماز برایمان همچون یک کوه سنگین میشود .
کارهای نیک، جای نماز را نمیگیردبعضی از افراد خیال میکنند یکی دو تا کار خوب انجام میدهند ، میتواند کارهای دیگرشان را جبران کند .
فردی قمه میزند،شب تا صبح سینه میزند اما نماز صبحش قضا میشود فکر میکند همان کارهای دیشبش بس است و جبران نماز قضا شدهاش را میکند .
آیا می دانید که اگر شما در حال حمل قرآن باشید، شیطان دچار سردرد شدید میشود ! و باز کردن قرآن ، باعث سرگیجه شیطان وزمین خوردنش میشود !! و با شروع در خواندن قرآن ، شیطان به حالت غش فرو میرود!!! و عمل به قرآن باعث در اغما رفتنش میشود؟؟؟؟ ..
آدمی در حال عبادت خود را در محضر خدا می بیند و با او سخن می گوید و به راز و نیاز با او بر می خیزد. با مروری به روایات و احکام آداب نماز دو نکته به خوبی جلوه گر است:
1. اجتناب از هر آنچه که باعث توجه به غیر خدا است.
2. رعایت عفت و حیا به ویژه برای زنان.
از آنجا که زن همانند گل است و خواسته یا ناخواسته چشم های محرم یا غیر محرم را می رباید، شارع مقدس برای صیانت زن، دستوراتی واجب یا مستحبی را در نماز یا غیر آن داده است؛ آب ریختن به دست ها از داخل آرنج هنگام وضو، کنار هم قرار دادن پاها هنگام قیام، ابتدا زانوها را روی زمین قرار دادن پیش از رفتن به سجده، گذاشتن آرنج ها و شکم بر زمین و چسباندن اعضای بدن به یکدیگر هنگام سجده و... همگی نشان دهنده آن است که این کارها مانع از در معرض دید قرار گرفتن برجستگی های بدن زن به ویژه در نماز که با نشستن و برخاستن و رکوع و سجود همراه است خواهد بود - تصور این امر به ویژه در زنانی که چادر نمی پوشند راحت تر است - از جمله دستورات دیگر برای صیانت زن جلوتر قرار گرفتن مردان از زنان در هنگام نماز با تأکید بیشتر و در جاهای دیگر با تأکید کمتری است.
این ادب، از نوع حرکت حضرت موسی(ع) و دختر حضرت شعیب به خوبی نمایان است. هنگامی که دختر حضرت شعیب به درخواست پدرش از حضرت موسی(ع) دعوت کرد. براساس برخی روایات، دختر برای راهنمایی، از پیش رو حرکت می کرد و موسی از پشت سرش. باد بر لباس دختر می وزید و ممکن بود لباس را از اندام او کنار زند، حیا و عفت موسی اجازه نمی داد چنین شود به دختر گفت من از جلو می روم، بر سر دو راهی ها مرا راهنمایی کن. حاصل آن که دلیل این حکم، روایات متعددی است که از پیشوایان معصوم رسیده است و شاید یکی از حکمت های آن چنان که گفته آمد اهتمام و اصرار شارع بر حفظ عفت و حیای زنان و دور نگه داشتن مرد از توجه به غیر خدا هنگام نماز باشد.
منبع:askdin.com
1-رسول اکرم(ص) در مورد نماز شب : فرمودند: هنگامی که بنده ای از بستر خواب نوشین خود در حالی که چشمانش خواب آلوده است بر می خیزد تا خدای خود را با نماز شب گذاردن خشنود کند خدایش به او بر فرشتگان خویش مباهات می کند و می فرماید آیا این بنده مرا می بینید که از بستر خود برای نمازی که بر او واجبنکرده ام برخاسته است گواه باشید که او را آمرزیدم و همان حضرت فرموده اندآن کسی که نماز شب می خواند اگر تصور کند روز گرسنه و بدون روزی می ماند یاوه پنداشته است.
2-امام رضا(ع) در مورد فضیلت نماز شب فرمودند: بر شما باد به نماز شب. هیچ بنده مؤمنی در آخر شب بر نمی خیزد و هشت رکعت نماز و دو رکعت نماز شفع و یکرکعت وتر را نمی گذارد و هفتاد مرتبه در دعای دست خود استغفار نمی کند مگراین که خدایش او را از عذاب گور و عذاب دوزخ پناه می دهد و عمرش را می افزاید و روزیش را فراخ می دارد و سپس فرمود همانا خانه هایی که در آن نمازشب خوانده می شود، پرتو آن برای مردم آسمانها همچون پرتو ستارگان برای اهل زمین است و می درخشد.