(مسأله 893)در شرع مقدس اسلام بسیار سفارش شده است، که نماز را در مسجد بخوانند. و بهتر از همه مسجدها مسجدالحرام است و بعد از ان مسجد پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم و بعد مسجد کوفه1 و بعد از آنمسجد بیت المقدس و بعد از مسجد بیت المقدس، مسجد جامع هر شهر و بعد از آن مسجد محلّه و بعد از مسجد محلّه، مسجد بازار است.

1- اراکی: و مسجد بیت المقدس و بعد از آن مسجد جامع هر شهر و بعد از آن مسجد محلّه و بعد از مسجد محلّه، مسجد بازار است.

*****

بهجت: مسأله- نماز در مسجد، از نمازدر غیر مسجد افضل است؛ و بهتر از همه مسجدالحرام  است و بعد مسجدالنبی صلیالله علیه و آله وسلم و بعد مسجد کوفه و بعد مسجد سهله و مسجد خیف و مسجد غدیر و مسجد بیت المقدس و مسجد براثا و مسجد قبا و مسجد جامع هر شهر و بعد مسجد قبیله و بعد مسجد بازار؛ و از جمله مواضع مستحب و با فضیلت، مشاهد مشرّفه انبیاء و اوصیاء انان و ائمه علیهم السلام است.

مظاهری:مسأله- در شرع مقدس اسلام خصوصا برای همسایگان مسجد بسیار سفارش شده است که نماز را در مسجد بخوانند. و بهتر از همه مسجد ها مسجد الحرام است که نماز در آن برابر با یک میلیون نماز است و مسجد پیامبر صلی الله علیه وآله که برابر باده هزار نماز است.

۲-در نماز های مستحبی غیر از چند نماز خواندن سوره واجب نیست.

۳-شکستن نماز های مستحبی حتی از روی اختیار واجب نیست.

۴-زیاد کردن رکن(مانند رکوع)از روی سهو نماز های مستحبی را باطل نمی کند.

۵-در نماز مستحبی شک میان رکعت اول و دوم نماز را باطل نمی کندو نمازگزار می تواند بنا را بر هرکدام بگذارد.

۶-نماز های نافله را می شود شکسته خواند ولی بهتر است دو رکعت نماز نافله نشسته را یک رکعت حساب کند.

۷-نافله ظهر و عصر را در سفر بناید خواندولی نافله عشاء را به این نیت که مطلوب باشد می توان به آورد.

۸-اگر نماز مستحبی را کسی در وقتش نتوانست بخواند قضای آن را می تواند انجام دهد.

۹-نماز مستحبی را میتوان در حالت راه رفتن وسواری خواند و اگر انسان در این دو حالت نماز بخواند لازم نیست رو به قبله باشد.

۱۰-در نماز مستحبی آرامش بدن شرط نیست و اگر سهواً رکنی اضافه یا کم شود باطل نمی شود.

سلام بر مهدی^{(عجل الله تعالی فرجه الشریف)}فاطمه^{(سلام الله علیها )} و سلام بر منتظرانش

پیغمبر (ص) فرمود: نماز، ستون دین است که اگر قبول درگاه خداوند عالم شود، عبادت های دیگر هم قبول می شود و اگر قبول نشود، عبادت های دیگر هم قبول نمی گردد (ر.ک:کافی 19:2، ح5 و 3: 268، ح4). و همان طور که اگر کسی شبانه روزی پنج مرتبه در نهر آبی شست و شو کند، چرک در بدنش نمی ماند، نمازهای پنج گانه هم انسان را از گناهان پاک می کند. و باید دانست کسی که نماز می خواند ولی به آن اهمیت نمی دهد، مانند کسی است که نماز نمی خواند.

خداوند در قرآن مجید می فرماید: فویل للمصلین* الذین هم عن صلاتهم ساهون، (ماعون «107»:4 و 5). وای بر نمازگرانی که از یاد خدا غفلت می کنند!

1-لباس نماز گذار:

شرایط لباس نماز گذار : پاک باشد ،غصبی نباشد،از اجزای مردار نباشد ، از اجزای حیوان حرام گوشت نباشد ،طلا بافت نباشد ، از ابریشم خالص نباشد . دو شرط آخر اختصاص به لباس مردان دارد.

2-مکان:

مباح باشد ، بی حرکت باشد، جایی نباشد که اطمینان دارد نمی تواند نماز را در آن جا تمام کند ، جایی نباشد که توقف در آن حرام است ،جایی نباشد که ایستادن و نشستن در آن حرام است ،جایی نباشد که که نتواند در آن واجبات را انجام دهد ، جلوتر از قبر پیغمبر و امام (ع)نباشد ،محل سجده ی نماز گذار پاک باشد، موجب نجاست لباس و بدن نماز گذار نشود. مکان مرد بر زن مقدم باشد ، مسطح باشد.

۳-قبله

در این جا یعنی خانه کعبه که در مکه معظمه است.در نماز باید صورت و سینه و شکم و جلوی پاها رو به قبله باشد و در موقع ایستادن لازم نیست نوک انگشتان پا هم رو به قبله باشد گر چه موافق احتیاط است.

منبع:احکام آموزشی عبادات سطح 1محمد رضا مشفقی پور)

ســوال: حالت‌های مختلف در اتصال به نماز جماعت در رکوع رو میشه بیان فرمایید؟

حالت اول: امام در رکوع است و نمازگزار به ذکر رکوع می رسد = نماز درست است

حالت دوم: ذکر رکوع امام تمام شده اما نمازگزار خود را به رکوع می رساند = نماز درست است

حالت سوم: مأموم تکبیره الاحرام را می گوید اما امام سر از رکوع بر می دارد = همه مراجع : نماز فرادی می شود.

(مراجعی مثل امام و مقام معظم رهبری می فرمایند: می تواند به ایستد تا امام به رکعت بعد برسد و از آنجا نماز را ادامه دهد به شرط آنکه امام نماز را خیلی آهسته نخواند. و مراجعی مانند آیت الله سیستانی می فرمایند: می تواند با امام جماعت نماز را ادامه دهد و در رکعت بعد یک تکبیرالاحرام بگوید و آن رکعت را رکعت اول خود قرار دهد)

حالت چهارم: ماموم تکبیره الاحرام را می گوید وبه رکوع می رود اما به رکوع امام نمی رسد یا شک دارد که رسیده یا نه = اگر از ابتدا اطمینان داشت که اگر به رکوع برود میرسد و حال اتفاقاً نرسید فرادی از همانجا صحیح است اما اگر اطمینان به رسیدن نداشت نماز باطل است.

احکام نماز مسافر

مسأله 1119ـ مسافر با «هشت شرط» باید نمازهای چهار رکعتی را دو رکعت به جا آورد:

شرط اوّل ـ سفر او کمتر از هشت فرسخ شرعی نباشد

مسأله 1120ـ کسی که رفتن و برگشتن او هشت فرسخ (حدود 43 کیلومتر) است باید نماز را شکسته بخواند، خواه رفتنش چهار فرسخ (5/21 کیلومتر تقریباً) باشد یا کمتر یا بیشتر، همین اندازه که رفتن و برگشتن او هشت فرسخ باشد نماز شکسته است و خواه در همان روز و شب برگردد یا فاصله ای بیفتد، مگر این که در بین این مسافت، ده روز قصد اقامه کند.

مسأله 1121ـ اگر شک دارد سفر او هشت فرسخ است یا نه، نباید نماز را شکسته بخواند، ولی در صورت شک باید از کسانی که به آن راه آشنا هستند تحقیق کند، مگر این که مشقّت زیادی داشته باشد.

مسأله 1122ـ مقدار مسافت را از راههای مختلف می توان دریافت نخست این که خودش اندازه گیری کرده و یقین حاصل کند، دوم این که در میان مردم معروف باشد، سوم این که شخص مورد اعتمادی خبر دهد.

مسأله 1123ـ هرگاه یقین دارد سفر او هشت فرسخ است و نماز را شکسته بخواند، بعد بفهمد هشت فرسخ نبوده، نمازش باطل است و باید آن را اعاده کند و چهار رکعت بخواند و اگر وقت گذشته قضا نماید، امّا اگر یقین داشت مسافت مورد نظر هشت فرسخ نیست و در اثناء راه فهمید که هشت فرسخ بوده باید نماز را شکسته بخواند و اگر تمام خوانده اعاده کند.

مسأله 1124ـ اگر میان دو محلّی که فاصله آن کمتر از چهار فرسخ است چند مرتبه رفت و آمد کند نماز او شکسته نخواهد بود، هرچند روی هم رفته هشت فرسخ و بیشتر شود مگر این که عرفاً به او مسافر بگویند و در این صورت بنا بر احتیاط هم نماز را تمام و هم شکسته بخواند.

مسأله 1125ـ هرگاه محلّی دو راه دارد که یکی کمتر از هشت فرسخ و دیگری هشت فرسخ یا بیشتر است، اگر از راه اوّل برود باید تمام بخواند و اگر از راه دوم برود نمازش شکسته است.

مسأله 1126ـ برای حساب مسافت هشت فرسخ باید از آخرین خانه های شهر حساب کرد.

شرط دوم ـ از اوّل، قصد هشت فرسخ را داشته باشد

مسأله 1127ـ اگر اوّل می خواهد به محلّی که کمتر از هشت فرسخ است برود ودر وسط راه یا پس از رسیدن به آن مقصد قصد کند مسافرت خود را ادامه دهد بطوری که مجموع مسافرت او هشت فرسخ باشد، چون از اوّل قصد نداشته باید نماز را تمام بخواند، ولی اگر در اثنا، یا پس از رسیدن به مقصد قصد کند از آنجا هشت فرسخ یا بیشتر برود، نماز او شکسته است.

مسأله 1128ـ کسی که به دنبال گمشده ای می رود و نمی داند چه مقدار باید برود تا مقصود خود را پیدا کند، باید نماز را تمام بخواند، ولی در برگشتن چنانچه تا وطن یا محل اقامتش هشت فرسخ یا بیشتر باشد نماز او شکسته است.

مسأله 1129ـ کسی که قصد هشت فرسخ دارد باید نمازش را شکستهبخواند، هرچند هر روز مقدار کمی راه برود ولی به اندازه ای باشد که به اومسافر گویند.

مسأله 1130ـ کسی که اختیارش در سفر با دیگری است مانند پسری که با پدر خود مسافرت می کند، چنانچه بداند سفر پدرش هشت فرسخ است باید نماز را شکسته بخواند، حتّی اگر کسی را به اجبار به جایی می برند (مانند زندانی) و بداند مسافت او هشت فرسخ یا بیشتر است همین حکم را دارد، مگر این که احتمال عقلایی بدهد که پیش از رسیدن به چهار فرسخ از آنها جدا می شود و برمی گردد.

شرط سوم ـ در بین راه از قصدش برنگردد

مسأله 1131ـ اگر پیش از رسیدن به چهار فرسخ از قصد خود برگردد، یا مردّد شود باید نماز را تمام بخواند، امّا اگر بعد از رسیدن به چهار فرسخ از مسافرت خود منصرف شود، باید نماز را شکسته بخواند، مگر این که مردّد درماندن و برگشتن باشد و یا بخواهد همان جا ده روز بماند.

مسأله 1132ـ هرگاه بخواهد به محلّی که هشت فرسخ یا بیشتر است برود، اگر پیش از آن که به هشت فرسخ برسد مردّد شود که بقیّه راه را برود یا نه و در آنجا مقداری متوقّف شود و بعد تصمیم بگیرد بقیّه راه را ادامه دهد باید نماز را شکسته بخواند و اگر در حال تردید مقداری از مسافت را طی کند سپس تصمیمش بر ادامه راه شود، چنانچه باقیمانده راه با آنچه قبلاً با قصد طی کرده هشت فرسخ یا بیشتر باشد نماز را شکسته می خواند.

شرط چهارم ـ قبل از رسیدن به هشت فرسخ از وطن خود عبور نکند و نخواهد ده روز یا بیشتر در اثناء راه توقف کند.

مسأله 1133ـ اگر مسافر به وطن خود وارد شود سفر او قطع می گردد و همچنین اگر به محلّ اقامه ده روز برسد، حتّی اگر تردید دارد که از وطنش بگذرد یا در جایی ده روز اقامه کند باز هم نماز او تمام است.

تیمم

تیمم به معنی قصد کردن است، ولی در اصطلاح شرع، قصد کردن به خاک پاک را می‌گویند که بجای وضو و یا غسل و در نبودن آب می‌باشد. در هفت مورد باید به جای وضو و یا غسل تیمم کرد:

۱ - پیدا نکردن آب

۲ - مشقت بیش از حد

۳ - ترس از ضرر

۴ - نیاز به آب برای حفظ جان

۵ - نیاز به آب برای تطهیر

۶ - نداشتن آب مباح

۷ - نداشتن وقت برای وضو یا غسل

تیمم به خاک، ریگ، کلوخ و سنگ، اگر پاک باشند و همچنین به آجر، کوزه، سنگ گچ و سنگ آهک پاک قبل از پخته شدن، صحیح است

طریقه تیمم

• نیت
• زدن تمام کف دو دست، با هم، بر چیزی که تیمم به آن صحیح است
• کشیدن کف هر دو دست به تمام پیشانی و دو طرف آن، از جایی که موی سر می‌روید تا ابروها و بالای بینی
• کشیدن کف دست چپ به تمام پشت دست راست و بعد از آن کشیدن کف دست راست به تمام پشت دست چپ

مکان نمازگزار
مکان نمازگزار داراى شرایطى است و هر کدام از آنها را که نداشته باشد، نماز خواندن در آن مکان باطل است ؛این شرایط عبارتند از:
شرط اول : غصبى نباشد:
در جایى انسان مى تواند نماز بخواند که یا مال خودش باشد و یا اگر مال دیگرى است ، بداند صاحبش راضى است ، بنابراین نماز خواندن در مکانهایى که گفته مى شود باطل است :
1- در جایى که ملکش از دیگرى است و انسان نمى داند صاحبش راضى است یا نه ، که تا علم به رضایت او پیدا نکرده است نماز در آنجا باطل است مگر در...

شرط دوم : مکان نمازگزار در حال اختیار بى حرکت باشد:
نماز خواندن روى تشک و یا میزهایى که ثابت نمى ایستند، یا در داخل قطار و یا ماشین و کشتى ، در حال اختیار و در حال حرکت ، جایز نیست ، مگر اینکه در قطار و یا ماشین و کشتى همان گونه که آنها حرکت مى کنند ولى تکان نمى دهند، نمازبخواند، البته با رعایت شروط دیگر، مثل اینکه در هنگام تکان خوردن بدن چیزى نخواند و هرگاه آنها از قبله منحرف شدند، به طرف قبله برگرددو اما حرکتى که به تبع حرکت قطار و ماشین و کشتى انسان حرکت مى کند، اشکال ندارد و اما در حال اضطرار که مسلما نماز خواندن بى اشکال است ، ولى واجب است که مراعات قبله و استقرار را به قدر امکان بنماید.

......