اولِ دفتر به نام ایزد دانا !
صانع ِ پروردگارِ حیّ توانا !

اکبر و اعظم ، خدای عالَم و آدم
صورت هوب آفرید و سیرت زیبا
 

از در بخشندگی و بنده نوازی
مرغ هوا را نصیب و ماهی دریا
 

قسمت خود می خورند منُعم و درویش
روزی خود می برند پشّه و عنقا !

شربت نوش آفرید از مگسِ نحل
نخل تناور کند ز دانة خرما

هرکه نداند سپاسِ نعمت امروز
حیف خورَد  بر نصیب رحمت فردا

بار  خدایا مهیمنّی  و مدبّر
وز همه عیبی مقدسّی و مبرّا !

ما نتوانیم  حقّ حمد تو گفتن
با همه کرّوبیان عالم بالا

سعدی از آنجا که فهم اوست سخن گفت
ور نه کمال تو و وهم کی رسد آنجا ؟!

                                       مصلح الدین سعدی شیرازی

ای به آیین پاک آیینه
ساده و بی ریا و بی کینه

این همه روشنی ، مگر داری
جای دل آفتاب در سینه
 

ازدحامت حضور بیداری است
در صفوف نماز آدینه
 

دستهایت کلید معبد عشق
با خدا آشنای دیرینه

آرمان بلند شعر من است
درک آن دستهای پر پینه

آشنا کن مرا به آیینت
ای آئینه ، آی آئینه !

فاطمه راکعی

دل را به نور عشق صفا می دهد نماز
جان را به یاد دوست جلا می دهد نماز
 

          از خارزار شرک اگر بگذری به صدق
          باغ تو را ز جلوه صفا می دهد نماز
 

               تا بنگری جمال حقیقت ز معرفت
               سرچشمه ات ز آب بق می دهد نماز
 

                                 پای تو را ز قید   تعلق رها کند
                                دست تو را به دست دعا می دهد نماز

                                       هر دم که سر به سجده اخلاص می نهی
                                        روشندلی ز یاد خدا می دهد نماز

چون بشنوی صلای مؤذن ، شتاب کن
کز بارگاه قدس ندا می دهد نماز

                                                                             مشفق کاشانی

برخیز به هنگام ، که هنگام نماز است
صبح است و در رحمت حق ، بر همه باز است
 

          گلبانگ اذان برشنو از خانه الله
          آوای فرشته است که در راز و نیاز است
 

               از قله سرگشتگی خویش فرود آی
               سر نِه به سر سجده که معراج نماز است
 

کوتاه کن این قصه و از رنگ تعلق
بگریز و مگو راه به الله دراز است
 

          الحمد سفیری است سفرساز و خوش آهنگ
          تا بارگه دوست که او بنده نواز است
                                                         جواد محدثی

در این شب هایِ طوفانی که عالم زیر و رو می شد

نهانی شب چراغ عشق را در سینه پروردم^[1]

لطفا کمال دقت و حُسن سلیقه را به خرج دهید و پیش از این جلسه در خلوت خودتان متوسل به حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف شده و از ایشان بخواهید شما را در انجام خالصانه این آموزش یاری فرمایند:

دریا و کوه در ره و من خسته و غریب

ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم^[٢] 

به جهت ساز و کاری که این دعا دارد بچه ها را با هماهنگی هایی که از پیش با مسئولین محترم مدرسه انجام داده اید به حیاط مدرسه یا باغ یا بوستانی مصفا ببرید و روی فرش هایی که از قبل تعبیه شده بنشانید.

 وقتی در حال و هوا قرار گرفتند به ایشان بگوئید که آیا گنجی به شما بسپارم که تا عمر دارید از آن بهره ببرید و هر چه زمان بگذرد نه تنها از ارزشش کاسته نگردد بلکه انس تان هم بر فایده اش بیفزاید؟

سپس کوتاه از ارتباط و یاری خواستن امام عصرعجل الله تعالی فرجه الشریف بگوئید و وارد دعا و مختصاتش شوید اینکه کجایِ مفاتیح قرار دارد و اینکه در دعا محدودیت برایِ خود قائل نشوید که در برابر بی کران تنگ نظری کردن درست نیست؛ که: با کریمان کارها دشوار نیست.^[٣]

وقتی تک تک بچه ها جای دعا را پیدا کردند واز هر کدامشان پرسیدید که کجاست و مفاتیح را بستند و دوباره توانستند بیابند آنگاه شرحی از نحوه انجام نماز و دعا بدهید و بخواهید که دو رکعت نماز ساده مثل نماز صبح بخوانند و سپس دسته جمعی با صوت خوش دعای پس از نماز را بخوانید.

خوش به سعادتتان که توانستید دانش آموزانتان را به شرفِ خواندنِ این دعا برسانید ولو اینکه همین یکبار در عمرشان بخوانند.

در اینجا هم از آن رو که بچه ها دهانشان به ذکر جانِ جانان، آن پرده نشین آسمان معطر گردیده و هم اینکه خاطره خوشی از این جلسه در ذهنشان نقش بندد از همکارانتان بخواهید شیرینی و شربت را میان دانش آموزان با احترام توزیع نمایند. 

پی نوشت:

[1]سیاه مشق، ه.الف.سایه، نشر کارنامه

[2]دیوان حافظ به تصحیح و توضیح دکتر پرویز ناتل خانلری، شرکت سهامی انتشارات خوارزمی

[3]مثنوی معنوی مولوی، تصحیح رینولد آر نیکلسون، مطبعه بریل

می دانید امامان علیهم السلام ما، به ما یاد داده اند که هر وقت به زیارت حرم یکی از آن ها می رویم و یا از فاصله ای دور و از شهر خودمان زیارتنامه آنان را می خوانیم، دو رکعت نماز هم به جا بیاوریم و ثوابش را به ایشان هدیه کنیم.

چرا نماز؟

 مگر پیامبر صلی الله وعلیه و له و سلم نفرموده بودند: "نماز نور چشم من است" یا مگر نشنیده اید که فرمودند: "من از دنیای شما سه چیز رادوست می دارم و اولین آن سه چیز نماز است "پس نماز بهترین هدیه است و ما بهترین و گرامی ترین هدیه را برای گرامی ترین و عزیزترین محبوبانِ خودمان، یعنی معصومان علیهم السلام در نظر می گیریم.

زیارت اهل بیت علیهم السلام و توجه به ایشان خیلی توصیه شده و ثواب و برکت فراوانی دارد و بیش از همه توجه دائمی و ارتباط پیوسته قلبی با حضرت امام زمان علیه السلام توصیه و سفارش شده است؛ چرا که ایشان حجت حاضر خدا بر زمین و صاحب این عصر و زمان هستند.

 بسیاری از مۆمنان و دوستداران و منتظران واقعیِ حضرت ثواب اعمال مستحبی خود را به امام زمان علیه السلام هدیه می کنند و به این وسیله دوستی و علاقه خود را به امام نشان می دهند. در اینجا جا دارد که ضمن آوردن مثال هایی به روشن شدن و جا افتادن بحث کمک کنید مثلا توضیح دهید که عده ای به نیابت از امام زمان علیه السلام حج عمره انجام می دهند، روزه می گیرند، صدقه می دهند و نماز می خوانند و احیانا اگر شاهد مثال هایی از خود یا اطرافیان و یا علما بوده اید برایِ بچه ها نقل کنید.

عارفان و شایستگان، جایگاه دعای کمیل را در میان همه دعاها چون جایگاه انسان در میان همه موجودات می دانند، چنان که انسان را اشرف خلایق به حساب می آورند، دعای کمیل را اشرف همه دعاها می شمارند و از آن تعبیر به انسان الادعیه می نمایند.

نظر مرحوم مجلسی این است که دعای کمیل بهترین دعاست .

مرحوم مجلسی در کتاب «زادالمعاد»  به نقل از کتاب «اقبال » سید بن طاوس می نویسد کمیل گفته: روزی در شهر بصره خدمت مولایم علی علیه السلام نشسته بودم، سخن از شب پانزدهم شعبان به میان آمد، حضرت فرمود: هر آن که شب را به عبادت احیا بدارد، و دعای حضرت خضر را بخواند یقینا دعایش مستجاب می شود، وقتی حضرت به منزل بازگشت، خدمتش مشرف شدم، چون مرا دید فرمود: برای چه کاری آمده ای؟

گفتم به طلب دعای خضر به حضورت آمده ام .

فرمود: بنشین، سپس به من خطاب کرد: ای کمیل هنگامی که این دعا را حفظ کنی در هر شب جمعه یا ماهی یک بار، یا سالی یک بار، یا به عمر یک بار بخوان، خواندن این دعا تو را از شر دشمنان کفایت می کند، و یاری می شوی، و روزیت می دهند و گناهانت آمرزیده می شود.

ای کمیل طول مصاحبت و خدمتت سبب شد که تو را به چنین نعمت و کرامتی سرافراز کنم، سپس فرمود بنویس و دعا را به من تلقین فرمود.

 تمامی هفت آیة 31 تا 37 سورة یوسُف از صفحة 239، داستان یوسف(ع) را دنبال می‌کنند.

 داستان جناب یوسف(ع)، طبق نقل قرآن‌کریم، به این‌جا منتهی شد که، ‌آن‌ حضرت(ع) درکاخ عزیز مصر، مورد تمایل شدید همسر او قرارگرفت و پس از مدّت‌ها مُراوده و زمینه‌چینی برای جلب توجّه حضرت یوسف(ع) که به نتیجه نرسید، عاقبت، نقشه‌ای طرح‌کرد و در مکان خلوتی، او را به خود دعوت کرد و حضرت یوسف(ع)، بر اساس ملکه عصمت‌ که در انبیا(ع) هست، به ‌فرموده ی قرآن: برهان رب، از آن‌ لغزشگاه عظیم، تَخَلُّص یافت و رو به‌سمت درِ خروجی قصر رفت و زن تعقیبش ‌کرد و در نتیجه، پیراهن یوسف(ع) از پشت سر پاره شد و در همان‌ حال، عزیز سر رسید و زن، پیشدستی ‌کرد و یوسف (ع) را متّهم به قصد تجاوز به خود نمود و یوسف (ع) از خود دفاع‌ کرد و فردی از خاندان عزیز، شهادت به پاکی یوسف(ع) داد و پاره شدن پیراهن از پشت را دلیل بر پاکی او معرّفی‌ کرد.

امّا عزیز پس از شناسایی مجرم، مطلب را با خونسردی تلقّی نمود؛ گویی‌که اتّفاق مهمّی نیفتاده‌ است. همین‌قدر رو به زن‌ کرد و قال: إنَّهُ مِن‌کَیدِکُنّ إنَّ‌کَیدَکُنَّ عَظیم...وَ استَغفِری لِذَنبِک إنَّکِ‌کُنتِ مِنَ الخاطِئین؛گفت: این، از حیله‌گری‌های شما زن‌هاست و راستی ‌که شما زن‌ها، کید و مکر بزرگی دارید...حال، ازگناه خود توبه‌ کن‌ که خطاکار بوده‌ای.

قَالَ الصادق علیه السلام : مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَعْلَمَ أَ قُبِلَتْ صَلَاتُهُ أَمْ لَمْ تُقْبَلْ فَلْیَنْظُرْ هَلْ‏ مَنَعَتْهُ‏ صَلَاتُهُ‏ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْکَرِ فَبِقَدْرِ مَا مَنَعَتْهُ قُبِلَتْ مِنْهُ.
امام صادق علیه السلام فرمود: هرکس دوست دارد بداند نمازش قبول شده یا نه، ببیند که آیا نمازش او را از گناه و زشتی باز داشته یا نه؟ پس به هر قدر که نمازش او را از گناه باز داشته به همان اندازه نمازش قبول شده است. (بحارالانوار، ج 79، ص 198)    

حضرت امام خمینی (ره : (
باید دانست که چون حقیقت نماز عروج به مقام قرب و وصول به مقام حضور حق جل و علا است، برای وصول به این مقصد بزرگ و غایت قصوی طهاراتی لازم است که ماورای این طهارت(ظاهری(است... .[[۱

مقام معظم رهبری :
انسان همیشه به نماز محتاج است و در عرصه‏هاى خطر، محتاجتر.

حقیقتاً این نمازهایى که ما مى‏خوانیم، در واقع اداى بندگان خدا را درمى‏آوریم. بنده به خودم که مراجعه مى‏کنم، این‏طورى مى‏بینم، چون بندگان برجسته‏ى خدا طور دیگرى نماز مى‏خوانند؛ تسبیح که مى‏کنند، تسبیح از دل و جانشان برمى‏خیزد؛ سجده که مى‏کنند، در واقع دلشان سجده مى‏کند.

مدیران دستگاههاى ادارى و دولتى، خود متصدى اقامه‏ى نماز در آن دستگاهها شوند.

نماز برترین چیزى است که مى‏تواند همه‏ى افراد جامعه‏ى مسلمان را به تهذیب اخلاقى و تعالى روحى و معنوى برساند.

نماز تسلّابخش و آرامشگر دلهاى مضطرب و خسته و به ستوه آمده، و مایه‏ى صفاى باطن و روشنى روان است.

نماز جمعه یکى از پایه‏هاى اساسى حفظ نظام اجتماعى و مهمترین عامل حفظ روحیه و ایمان مردم است.