«از صحنههای به یادماندنی در تاریخ حوزه، یکی هم برپایی نماز جمعه توسط آیتالله سید محمدتقی خوانساری است. پس از آنکه این عبادت عزتبخش و وحدتآفرین سالهای سال به دست فراموشی سپرده شده بود، در سال 1320هجری شمسی به امامت آیتالله خوانساری و در مدرسه فیضیه برگزار شد. حضور گسترده مردم به ویژه تنی چند از پیشنمازهای معتبر شهر قم و سرشناسهای حوزه علمیه هفته به هفته به هیبت و شکوه آن میافزود تا آنجا که مدرسه فیضیه توانایی پذیرایی از سیل خروشان مردم را نداشت. موجهای سیلآسایی که هر جمعه از جریان نمازگزاران فضیلتجو به سوی فیضیه جاری میشد، بسیار بیشتر از آن بود که در محدوده فیضیه بگنجد. به همین سبب، مکان نماز جمعه از فیضیه به مسجد امام حسن عسکری علیه السلام انتقال یافت. این تغییر مکان نه تنها از شمار نمازگزاران و کمالجویان نکاست، بلکه رونق و نشاط نورافزای نماز را صدچندان ساخت و همچنان به جمعیت نمازگزاران افزود. حتی تعداد قابل توجهی از علاقهمندها را از شهرهای مجاور تهران و اراک مجذوب خود کرد و مردم بدون توجه به محدودیت وسیلههای نقلیه آن روز، به هر زحمتی که بود، خود را به این نماز جمعه میرساندند».1