اسماعیل، فرزند ابراهیم(ع) بزرگ شده و برای بالا بردن دیوار ها و ساختمان خانه کعبه با ابراهیم(ع) همکاری کرد. از سوی دیگر ابراهیم(ع) از قبل نیز از درگاه الهی تقاضا کرده بود: خدایا! مرا ذریه ام را از نمازگزاران قرار بده. این دعاها و درخواست ها به ظور رسید، ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) دو پیامبر بزرگ پایه گذاران حجّ و عبادت و دعا و نماز گردیدند، با شرک و بت پرستی مبارزه نمودند از امتحانهای سخت سرافراز بیرون آمدند و به تطهیر خانه خدا برای رکوع و سجودکنندگان و طواف گزاران اقدام نمودند. و راه توحیید و عبادت را برای انسانها هموار کردند. بدین جهت ، خداوند متعال در قرآن کیرم ، خطاب به پیامبر اسلام(ص) ، ضمن تجلیل فراوان از این پیامبر بزرگ می فرماید: داستان اسماعیل را در کتاب خود یاد کن ، زیرا او پیامبری بود ، که در وعده ها و قرارهای هودبسیار صادق و درست کردار بود.اضافه بر این اسماعیل پیوسته اعضای خانواده خود را ، بع انجام نماز و پرداخت زکات وادار می کردف و او در نزد پروردگار خویش بنده ای پسندیده و رضایتبخش بود.