نه من و نه تو و نه هیچ کس دیگر از فردای خودش با خبر نیست. هیچ کس نمی داند امروز که در نهایت شادمانی است ، امروز لباس سلامتی به تن دارد و امروز که نعمت ها دورش را گرفته اند ، تا چند روز دیگر دوام خواهند آورد. خدا بهتر از هرکس می داند که سکه ی زندگی ما چند طرف دارد و سیب گردان روزگار چه رنگ هایی را به ما نشان خواهد داد. به همین خاطر ، پیامبر (ص) و اولادش را برای ما فرستاد تا در مواقع خطر دستمان را بگیرند و چراغ راهمان باشند. یکی از این راه ها خواندن دعاست.امام موسی کاظم (ع) دعایی را به یارانشان یاد دادند که هنگام گرفتاری و حاجتمندی به دادشان برسد و کلید صندوقچه ی حاجاتشان باشد. این دعا به " دعای سریع الاجابه " شهرت دارد.
* خدایا ! مطمئن ترین ریسمان رسیدن به تو را که همان توحید است ، چنگ زده ام و اعتراف می کنم که فقط تو لایق و سزاوار پرستشی. از هر چه توجه به غیر توست دست کشیده ام و به هر وسوسه و انگیزه ی کفرآمیز شیطان پشت کرده ام.
* پروردگارا ! من در مسیری قرار گرفته ام که ابتدای آن با عشق و اعتقاد به یگانگی تو شروع شده و انتهایش به گریز از هرچه غیر توست ، منتهی می شود.
* معبودا ! آن ابتدای شیرین و این انتهای گوارا همه لطف و کرم توست . پس دستهای مرا بگیر و بدی ها و زشتی هایی را که بین راه مرتکب شده ام ، ببخش
* ای پناه لحظه های بی کسی و ای تکیه گاه روزهای سرگردانی ام ! گناهان زیاد مرا ببخش و از خطاهای بی شمارم در گذر؛ نافرمانی هایی که در مقابل اطاعت از تو ، کوهی در برابر کاهی هستند و مرا از خالی بودن کوله بار بندگی ام شرمنده می کنند.
* ای امیدبخش روزهای ناامیدی و ای کشتی نجات دریای پر تلاطم زندگی ! ای تنها یاری رسان بن بست های بیچارگی و یگانه نویدبخش شب های تار درماندگی ! سوره توحید را برای وصف بی مثال یکتایی ات و نشان دادن عظمت و توانایی ات نازل کردی و از پیامبرت خواستی به بندگانت بگوید: من تنها خدایتان هستم و شما بندگانی هستید که سرتا پا نیازید و من خالق کامل و بی نیازم؛ آفریدگاری که هیچ گاه آفریده نشده و از ازل بوده است و تا ابد خواهد ماند و آفرینش او مثل زائیدن و متولد کردن نیست. چون هیچ موجودی توانایی برابری و همتایی او را ندارد.
* ای خالق و هستی بخش ، به حق کسانی که فرستاده ات بودند و تو بین دنیای مخلوقات آن ها را برای رساندن پیامت انتخاب کردی ، بر وجود نورانی و پربرکت حضرت محمد(ص) و فرزندان پاک و معصومش ، سلام و درود مرا برسان و حاجتم را آن گونه برآورده کن که لایق جایگاه خداوندی توست و دست مرا آن طور بگیر که سزاوار قدرت و عظمت بی مثالت است.
* ای پروردگار دوست داشتنی ! به حق یگانگی و بی همتایی ات و به خاطر مقام و مرتبه ای که برای آخرین فرستاده ات ، محمد(ص) ، قائل شده ای و درجه ای که به اولین امامت ، علی (ع) ، عنایت کرده ای و منزلتی که به حجت هایت در میان مردم بخشیده ای و به حق آن اسمت که در لوح محفوظ پنهان کرده ای ، بر حضرت محمد(ص) و خاندانش مراتب ارادت و دوستی مرا برسان. در گرفتاری ها به دادم برس و گره ی مشکلم را خودت باز کن. از راه هایی که به فکرم نمی رسد مرا به حاجتم برسان و یا مسیری را که برای اجابت خواسته ام در نظر دارم ، هموار کن.
* ای خدای مهربانی ها ! می دانم در بارگاه عظیم تو هر کار شدنی و هر ناممکنی تحقق پذیرفتنی است. پس حاجت مرا که مثل کوهی در مقابلم ایستاده است برآورده کن و دست های نیازمندم را به سوی تو دراز شده اند ، خالی باز نگردان. چون تو به هر کس که بخواهی ، بی حساب روزی می دهی ، بی اندازه کمک می کنی و بی شمار حاجتش را برآورده می سازی.
نویسنده: سمیه سادات لوح موسوی