در طبقات ابن سعد چنین آمده است: پیامبر پس از به جای آوردن نماز صبح در کنار ستون توبه می نشست. پیش از نشستن آن حضرت، ضعیفان، بینوایان، تنگ دستان و میهمانان آن حضرت در آنجا جلسه ای برپا می کردند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در جلسه آنان حضور می یافت، آیاتی را که شبانگاه بر وی نازل شده بود، بر آنها تلاوت می کرد و تا طلوع آفتاب به بحث و گفت وگو می پرداخت. ابوموسی نیز گفته است: «چون پیامبرنماز صبح را به جای می آورد، گرد او جمع می شدیم. برخی، تفسیر آیه های قرآن را از آن حضرت می پرسیدند. گروهی پرسش هایی را درباره احکام و واجبات دینی با آن حضرت درمیان می گذاشتند و عده ای تعبیر خواب خود را از پیامبر می پرسیدند». تاریخ نگار دیگری در همین باره می گوید: «روزی فردی به نام جریر، همراه با ده نفر از قبیله خویش در فاصله نماز صبح و طلوع آفتاب به حضور پیامبر آمدند و گفت وگوهای علمی مفصلی با آن حضرت انجام دادند».1