- داستان های نماز (208)
- مقالات (163)
- نکته های نماز (115)
- احادبث (90)
- آثار تربیتی، فردی و اجتماعی نماز جماعت (84)
- نماز در آیات و روایات (69)
- نماز جبهه ها (37)
- اشعار نماز (37)
- آثار و برکات نماز (33)
- احکام نماز (29)
- نقش تربیت در جذب کودکان به نماز (27)
- اسرار و چرایی نماز (22)
- آثار و برکات نماز جماعت (19)
- شهدا و نماز (19)
- آداب نماز (16)
- دلنوشته ها و متن ادبی (16)
- فنون دعوت به نماز (15)
- نماز پیامبران و امامان (14)
- عقیده اندیشمندان به نماز (13)
- اهمیت نماز (12)
- نماز شب (12)
- نماز صبح (12)
- دعا (11)
- نماز فاطمه زهرا سلام الله علیها (11)
- عکس نوشت (10)
- نماز فرزانگان (10)
- مقدمات نماز (9)
- شرایط امام جماعت (9)
- نماز در کلام بزرگان (7)
- نماز اول وقت (6)
- بیاناتی از رهبر معظم انقلاب پیرامون نماز (6)
- ضرب المثل ها ی نماز (6)
- مسجد و مساجد (6)
- شیوه های رونق دادن بیشتر به نمازهای جمعه و جماعت (5)
- امام خمینی و نماز (4)
- آسیب شناسی وضعیت نماز در جامعه (4)
- گالری تصاویر (4)
- پاورپوینت نماز (3)
- نماز جمعه (3)
- فیلم و کلیپ (3)
- دانلود (3)
- نمازهای مستحبی (3)
- کتابخانه نماز (2)
- اینفوگرافیک (2)
- فرهنگ قرآنی نماز (1)
- خاطرات نماز (1)
- نرم افزار (1)
- عکس (1)
- قالب وبلاگ نماز (0)
- لطایف نماز (0)
- علل نماز گریزی (0)
- سهل انگارى در نماز (0)
- پوستر (0)
- چرا نماز؟ (0)
- شرحی بر اعمال و اذکار نماز (0)
- اخبار و اطلاعات (0)
- اردیبهشت 1396
- فروردین 1396
- اسفند 1395
- بهمن 1395
- دی 1395
- آذر 1395
- آبان 1395
- مهر 1395
- شهریور 1395
- مرداد 1395
- تیر 1395
- خرداد 1395
- اردیبهشت 1395
- فروردین 1395
- اسفند 1394
- بهمن 1394
- دی 1394
- آذر 1394
- آبان 1394
- مهر 1394
- شهریور 1394
- مرداد 1394
- تیر 1394
- خرداد 1394
- اردیبهشت 1394
- فروردین 1394
- اسفند 1393
- بهمن 1393
- دی 1393
- آذر 1393
- آبان 1393
- مهر 1393
- شهریور 1393
- مرداد 1393
- تیر 1393
- خرداد 1393
- اردیبهشت 1393
- فروردین 1393
- اسفند 1392
- بهمن 1392
- دی 1392
- آبان 1392
- مهر 1392
- شهریور 1392
- مرداد 1392
- تیر 1392
- خرداد 1392
- اردیبهشت 1392
- فروردین 1392
- بهمن 1391
- دی 1391
- آذر 1391
- آبان 1391
- مهر 1391
- فروردین 1391
- اسفند 1390
- تعداد بازديد : 1245619
- تعداد نوشته ها : 1063
- تعداد نظرات : 24
هرچند تاكنون درباره نماز ، پایگاه ها و صفحات مجازی ارزشمندي نشر يافته است، ولي در رسانه سعی داشته ایم با نگاه نو ، تدوين و دسته بندي مناسب جوانان و نوجوانان را به این مسیر رهنمون باشیم. اين مجموعه شامل بخش ها و موضوعات مختلفي شامل : جايگاه والاي نماز در ميان عبادت ها ،آثار و برکات نماز بر روي فرد و جامعه و نقش نماز در زندگي و روش هاي آن معلوم مي گردد. و دراین راستا راهكارهاي جذب كودك و نوجوان به نماز مانند: تشويق و تحسين، كردار نه گفتار، اخلاق خوش و اُنس با كودك و نوجوان، ميانه روي و... با بیان حکایات ، احادیث ، الگوها و... آورده شده است. باشد که این مجموعه ما و فرزندانمان را در مسیر برپا كنندگان نماز یاری گر باشد.
نخستین بذر
رشد فردی و بنای شخصیت انسان در خانواده پاشیده می شود. کودک در خانواده، سخن گفتن
را می آموزد، با ارزش های اخلاقی آشنا می شود و چگونگی برقراری رابطه اجتماعی با
دیگران را فرا می گیرد. خانواده، زیربنایی برای باورها، ارزش ها و نگرش های فرهنگی
یک جامعه به شمار می آید و هر خانواده ای آن ها را به شیوه ای ویژه و انتخابی به
کودک نشان می دهد. بی تردید، شخصیت پدر و مادر و نگرش ها، طبقه اجتماعی و اقتصادی،
مذهب، ویژگی های اعتقادی، وابستگی های نسبی، خانوادگی و تحصیلاتی آنان بر فرزندان
تأثیر فراوانی برجای خواهد گذاشت.2
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است:
یُحفَظُ الاَطفالُ بِصَلاحِ آبائهم.3
فرزندان با صلاح و نیکی پدرانشان نگه داشته می شوند.
افزون بر این، بیش تر رفتارهای انسان بر اساس یادگیری استوار است و نخستین و مهم ترین پایگاه یادگیری، کانون گرم خانواده است. کودکان ما پیوسته در حال آموختن هستند و نسبت به هر چیز تازه ای که فرا می گیرند، احساس تازه ای پیدا می کنند. بدیهی است زمانی که برداشت ذهنی انسان از یک موضوع، با احساسی خوشایند و مطلوب همراه باشد، زمینه ایجاد نگرش یا آمادگی روانی مثبت و زاینده فراهم می آید.
از این رو، باید زیباترین و خوشایندترین زمان های کودک و نوجوان، هنگامی باشد که بزرگ ترها به ویژه پدر و مادر، برای نماز خواندن آماده می شوند. هنگامی که کودک بارها چنین رفتار زیبایی را در پدر و مادر خود ببیند، احساس بسیار لطیف و خوشایندی در روانش نمایان می شود و به نماز گزاردن، دل بستگی پیدا می کند.4
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است:
یُحفَظُ الاَطفالُ بِصَلاحِ آبائهم.3
فرزندان با صلاح و نیکی پدرانشان نگه داشته می شوند.
افزون بر این، بیش تر رفتارهای انسان بر اساس یادگیری استوار است و نخستین و مهم ترین پایگاه یادگیری، کانون گرم خانواده است. کودکان ما پیوسته در حال آموختن هستند و نسبت به هر چیز تازه ای که فرا می گیرند، احساس تازه ای پیدا می کنند. بدیهی است زمانی که برداشت ذهنی انسان از یک موضوع، با احساسی خوشایند و مطلوب همراه باشد، زمینه ایجاد نگرش یا آمادگی روانی مثبت و زاینده فراهم می آید.
از این رو، باید زیباترین و خوشایندترین زمان های کودک و نوجوان، هنگامی باشد که بزرگ ترها به ویژه پدر و مادر، برای نماز خواندن آماده می شوند. هنگامی که کودک بارها چنین رفتار زیبایی را در پدر و مادر خود ببیند، احساس بسیار لطیف و خوشایندی در روانش نمایان می شود و به نماز گزاردن، دل بستگی پیدا می کند.4
الف ـ وراثت
اگرچه وراثت از عوامل پرورشی به شمار نمی آید، ولی سبب انتقال برخی ویژگی های پدر و مادر به فرزند می شود که این ویژگی ها در آسان ساختن پرورش، نقش مهمی خواهد داشت، مانند: بهره هوشی و ویژگی های ژنتیکی ـ اخلاقی هم چون بردباری و سلامت جسمانی.
در زمینه وراثت، نقش مادر و پدر در پرورش کودک بسیار مهم است؛ زیرا کودک برخی ویژگی های خود را از راه ژن های این دو تن به دست می آورد. اینان انتقال دهنده ویژگی های خود و اجدادشان و حتی بیماری های عفونی و زمین گیر کننده به فرزند خویشند.
در این میان، نقش مادر به دلیل نفوذ وی در پرورش کودک، نسبت به نقش دیگر افراد خانواده از اهمیت بیش تری برخوردار است.
از نظر محیطی نیز کودک به مدت نه ماه در رحم مادر است. حجم و فشار رحم، ویژگی های شیمیایی و سلامت یا نقص فیزیکی آن، غذا و دوای مادر در دوران حمل، سلامت یا بیماری او، روحیه و حالاتش همه در کودک تأثیرگذارند.1
ب ـ محیط خانواده
نخستین بذر رشد فردی و بنای شخصیت انسان در خانواده پاشیده می شود. کودک در خانواده، سخن گفتن را می آموزد، با ارزش های اخلاقی آشنا می شود و چگونگی برقراری رابطه اجتماعی با دیگران را فرا می گیرد. خانواده، زیربنایی برای باورها، ارزش ها و نگرش های فرهنگی یک جامعه به شمار می آید و هر خانواده ای آن ها را به شیوه ای ویژه و انتخابی به کودک نشان می دهد. بی تردید، شخصیت پدر و مادر و نگرش ها، طبقه اجتماعی و اقتصادی، مذهب، ویژگی های اعتقادی، وابستگی های نسبی، خانوادگی و تحصیلاتی آنان بر فرزندان تأثیر فراوانی برجای خواهد گذاشت.2
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است:
یُحفَظُ الاَطفالُ بِصَلاحِ آبائهم.3
فرزندان با صلاح و نیکی پدرانشان نگه داشته می شوند.
افزون بر این، بیش تر رفتارهای انسان بر اساس یادگیری استوار است و نخستین و مهم ترین پایگاه یادگیری، کانون گرم خانواده است. کودکان ما پیوسته در حال آموختن هستند و نسبت به هر چیز تازه ای که فرا می گیرند، احساس تازه ای پیدا می کنند. بدیهی است زمانی که برداشت ذهنی انسان از یک موضوع، با احساسی خوشایند و مطلوب همراه باشد، زمینه ایجاد نگرش یا آمادگی روانی مثبت و زاینده فراهم می آید.
از این رو، باید زیباترین و خوشایندترین زمان های کودک و نوجوان، هنگامی باشد که بزرگ ترها به ویژه پدر و مادر، برای نماز خواندن آماده می شوند. هنگامی که کودک بارها چنین رفتار زیبایی را در پدر و مادر خود ببیند، احساس بسیار لطیف و خوشایندی در روانش نمایان می شود و به نماز گزاردن، دل بستگی پیدا می کند.4
یا بَنِی آدَمَ خُذُوا زِینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ. (اعراف: 31)
ای فرزندان آدم! هنگام نماز، زینت های خود را برگیرید.
ج ـ پدران و مادران مذهبی و آشنا به اصول پرورش
خانواده ها از نظر پرورش دینی فرزندان، سه دسته اند: دسته اول، خانواده های غیرمذهبی هستند. در چنین خانواده هایی، کودک یا نوجوان به دلیل دل بستگی و وابستگی به پدر و مادر و آموزگار، پس از کشاکشی شکننده، به ریاکاری مجبور می شود؛ زیرا چنین خانواده هایی، ستیز با مذهب را وظیفه خویش می دانند و چون در مدارس ما به طور معمول فضایی دینی حاکم است، نوجوان دچار دوگانگی خواهد شد. دسته دوم، خانواده هایی معمولی هستند که دغدغه آموزش و پرورش دینی فرزندان را ندارند و خانواده های مذهبی، در دسته سوم جای می گیرند.
گفتنی است دسته اخیر خانواده ها نیز به طور کامل موفق نیستند؛ زیرا برنامه ریزی مشخصی ندارند. اینان گاه به تشویق دست می زنند و گاهی با تنبیه پیش می روند، در حالی که برای رسیدن به نتیجه دلخواه بهتر است الگوی عملی فرزندان خود باشند و با ایجاد ارتباط کلامی و عاطفی با آن ها، زمینه گرایش آنان را به رفتار مذهبی فراهم آورند.
بی تردید، همه کودکان به گونه ای ذاتی، زمینه پذیرش و انجام تکالیف مذهبی را دارند، ولی آن چه اهمیت دارد، چگونگی شیوه های آموزشی این روش الهی است. به دیگر سخن، اگر ما بتوانیم به گونه ای شایسته و دلخواه رفتارها یا تکالیف مذهبی را به کودکان نشان دهیم، آنان به گونه ای طبیعی و با رضایت قلبی، آن رفتارها را خواهند آموخت.
اگر نیک بنگریم، مذهب عاملی برای تأمین نیازهای فطری انسان و نماز، کامل ترین پاسخ به عالی ترین نیاز او است. پرورش احساس مذهبی، کاری بس ظریف و حسّاس است که اگر به طور اصولی به آن پرداخته شود، بسیار ساده و آسان خواهد بود. احساسات و عواطف، در پرورش احساس مذهبی، تکوین شخصیت، تنظیم هدف و برنامه های زندگی و روابط فردی و اجتماعی، مهم ترین نقش را دارد.
مهر و محبت یکی از نیازهای اساسی انسان ها به ویژه کودکان و نوجوانان است. آنان به طور طبیعی نیازمند نوازش و مهرورزی هستند. بررسی های روان شناسان نشان داده است که مهر ورزیدن به کودک، عامل مؤثری در رشد و سلامت روانی و شخصیت اوست و بی توجهی به این نیاز اساسی و طبیعی، بزرگ ترین دلیل ناهنجاری ها و نابسامانی های روانی و دین گریزی آنان خواهد بود. اگر خانواده ای، دین را با چاشنی شیرینِ مهر بیامیزد، نه تنها فرزندان این شیرینی را هیچ گاه فراموش نمی کنند، بلکه به آموزش های دینی و انجام واجبات الهی مشتاق تر و دل بسته تر خواهند شد.
هرگاه شناخت انسان نسبت به پدیده ها و مسایل گوناگون با احساسات ناخوشایند همراه باشد، نتیجه ای جز پیدایش احساس نفرت، وازدگی و بازدارندگی نخواهد داشت که دگرگونی چنین نگرشی نیز نیازمند تلاش بسیار خواهد بود. سرانجام این که آشنایی پدر و مادر با فنون پرورش درست شاید بزرگ ترین عامل در کشش و دل بستگی فرزندان به عبادت و معنویات باشد.
اگرچه وراثت از عوامل پرورشی به شمار نمی آید، ولی سبب انتقال برخی ویژگی های پدر و مادر به فرزند می شود که این ویژگی ها در آسان ساختن پرورش، نقش مهمی خواهد داشت، مانند: بهره هوشی و ویژگی های ژنتیکی ـ اخلاقی هم چون بردباری و سلامت جسمانی.
در زمینه وراثت، نقش مادر و پدر در پرورش کودک بسیار مهم است؛ زیرا کودک برخی ویژگی های خود را از راه ژن های این دو تن به دست می آورد. اینان انتقال دهنده ویژگی های خود و اجدادشان و حتی بیماری های عفونی و زمین گیر کننده به فرزند خویشند.
در این میان، نقش مادر به دلیل نفوذ وی در پرورش کودک، نسبت به نقش دیگر افراد خانواده از اهمیت بیش تری برخوردار است.
از نظر محیطی نیز کودک به مدت نه ماه در رحم مادر است. حجم و فشار رحم، ویژگی های شیمیایی و سلامت یا نقص فیزیکی آن، غذا و دوای مادر در دوران حمل، سلامت یا بیماری او، روحیه و حالاتش همه در کودک تأثیرگذارند.1
ب ـ محیط خانواده
نخستین بذر رشد فردی و بنای شخصیت انسان در خانواده پاشیده می شود. کودک در خانواده، سخن گفتن را می آموزد، با ارزش های اخلاقی آشنا می شود و چگونگی برقراری رابطه اجتماعی با دیگران را فرا می گیرد. خانواده، زیربنایی برای باورها، ارزش ها و نگرش های فرهنگی یک جامعه به شمار می آید و هر خانواده ای آن ها را به شیوه ای ویژه و انتخابی به کودک نشان می دهد. بی تردید، شخصیت پدر و مادر و نگرش ها، طبقه اجتماعی و اقتصادی، مذهب، ویژگی های اعتقادی، وابستگی های نسبی، خانوادگی و تحصیلاتی آنان بر فرزندان تأثیر فراوانی برجای خواهد گذاشت.2
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است:
یُحفَظُ الاَطفالُ بِصَلاحِ آبائهم.3
فرزندان با صلاح و نیکی پدرانشان نگه داشته می شوند.
افزون بر این، بیش تر رفتارهای انسان بر اساس یادگیری استوار است و نخستین و مهم ترین پایگاه یادگیری، کانون گرم خانواده است. کودکان ما پیوسته در حال آموختن هستند و نسبت به هر چیز تازه ای که فرا می گیرند، احساس تازه ای پیدا می کنند. بدیهی است زمانی که برداشت ذهنی انسان از یک موضوع، با احساسی خوشایند و مطلوب همراه باشد، زمینه ایجاد نگرش یا آمادگی روانی مثبت و زاینده فراهم می آید.
از این رو، باید زیباترین و خوشایندترین زمان های کودک و نوجوان، هنگامی باشد که بزرگ ترها به ویژه پدر و مادر، برای نماز خواندن آماده می شوند. هنگامی که کودک بارها چنین رفتار زیبایی را در پدر و مادر خود ببیند، احساس بسیار لطیف و خوشایندی در روانش نمایان می شود و به نماز گزاردن، دل بستگی پیدا می کند.4
یا بَنِی آدَمَ خُذُوا زِینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ. (اعراف: 31)
ای فرزندان آدم! هنگام نماز، زینت های خود را برگیرید.
ج ـ پدران و مادران مذهبی و آشنا به اصول پرورش
خانواده ها از نظر پرورش دینی فرزندان، سه دسته اند: دسته اول، خانواده های غیرمذهبی هستند. در چنین خانواده هایی، کودک یا نوجوان به دلیل دل بستگی و وابستگی به پدر و مادر و آموزگار، پس از کشاکشی شکننده، به ریاکاری مجبور می شود؛ زیرا چنین خانواده هایی، ستیز با مذهب را وظیفه خویش می دانند و چون در مدارس ما به طور معمول فضایی دینی حاکم است، نوجوان دچار دوگانگی خواهد شد. دسته دوم، خانواده هایی معمولی هستند که دغدغه آموزش و پرورش دینی فرزندان را ندارند و خانواده های مذهبی، در دسته سوم جای می گیرند.
گفتنی است دسته اخیر خانواده ها نیز به طور کامل موفق نیستند؛ زیرا برنامه ریزی مشخصی ندارند. اینان گاه به تشویق دست می زنند و گاهی با تنبیه پیش می روند، در حالی که برای رسیدن به نتیجه دلخواه بهتر است الگوی عملی فرزندان خود باشند و با ایجاد ارتباط کلامی و عاطفی با آن ها، زمینه گرایش آنان را به رفتار مذهبی فراهم آورند.
بی تردید، همه کودکان به گونه ای ذاتی، زمینه پذیرش و انجام تکالیف مذهبی را دارند، ولی آن چه اهمیت دارد، چگونگی شیوه های آموزشی این روش الهی است. به دیگر سخن، اگر ما بتوانیم به گونه ای شایسته و دلخواه رفتارها یا تکالیف مذهبی را به کودکان نشان دهیم، آنان به گونه ای طبیعی و با رضایت قلبی، آن رفتارها را خواهند آموخت.
اگر نیک بنگریم، مذهب عاملی برای تأمین نیازهای فطری انسان و نماز، کامل ترین پاسخ به عالی ترین نیاز او است. پرورش احساس مذهبی، کاری بس ظریف و حسّاس است که اگر به طور اصولی به آن پرداخته شود، بسیار ساده و آسان خواهد بود. احساسات و عواطف، در پرورش احساس مذهبی، تکوین شخصیت، تنظیم هدف و برنامه های زندگی و روابط فردی و اجتماعی، مهم ترین نقش را دارد.
مهر و محبت یکی از نیازهای اساسی انسان ها به ویژه کودکان و نوجوانان است. آنان به طور طبیعی نیازمند نوازش و مهرورزی هستند. بررسی های روان شناسان نشان داده است که مهر ورزیدن به کودک، عامل مؤثری در رشد و سلامت روانی و شخصیت اوست و بی توجهی به این نیاز اساسی و طبیعی، بزرگ ترین دلیل ناهنجاری ها و نابسامانی های روانی و دین گریزی آنان خواهد بود. اگر خانواده ای، دین را با چاشنی شیرینِ مهر بیامیزد، نه تنها فرزندان این شیرینی را هیچ گاه فراموش نمی کنند، بلکه به آموزش های دینی و انجام واجبات الهی مشتاق تر و دل بسته تر خواهند شد.
هرگاه شناخت انسان نسبت به پدیده ها و مسایل گوناگون با احساسات ناخوشایند همراه باشد، نتیجه ای جز پیدایش احساس نفرت، وازدگی و بازدارندگی نخواهد داشت که دگرگونی چنین نگرشی نیز نیازمند تلاش بسیار خواهد بود. سرانجام این که آشنایی پدر و مادر با فنون پرورش درست شاید بزرگ ترین عامل در کشش و دل بستگی فرزندان به عبادت و معنویات باشد.