کَتَبَاَمیرُ الْمُؤْمِنینَ لِمُحَمَّدِ بْنِ اَبی بَکْرٍ: اُنْظُرْ اِلی صَلاتِکَ کَیْفَ هِیَ؟ فَاِنَّکَ اِمامٌ لِقَوْمِکَ أَنْ تَتَمَّها وَ لا تَخَفَّفَها، فَلَیْسَ مِنْ اِمامٍ یُصَلّی بِقَوْمٍ یَکُونُ فی صَلاتِهِمْ نُقْصانٌ اِلاّ کانَ عَلَیْهِ، لا تَنْقُصْ مِنْ صَلاتِهِمْ شَیْ ءٌ وَ تَمِّمْها وَ تَحَفَّظْ فیها یَکُنْ لَکَ مِثْلَ اَجْرِهِمْ وَ لا یَنْقُصُ ذلِکَ مِنْ اَجْرِهِمْ شَیْئاً.1
امیر المؤمنین علیه السلام در نامه ای به محمد بن ابابکر نوشتند: توجه داشته باش که نمازت چگونه است. چون تو امام قوم خود خواهی بود مواظب باش نمازت از هر جهت کامل باشد و کمبودی نداشته باشد، اگر شخصی امام جماعت باشدو آن جماعت نقصی داشته مسئولیت آن به عهده اوست.
مراقب نماز جماعت باش که چیزی کم نباشد بلکه از هر جهت تمام و در این صورت خداوند متعال همان اجر که به آنها می دهد به تو هم خواهد داد و حال آنکه ازاجر آنان کم نمی کند.