اجتماعمسلمین و مؤمنین در مساجد مشکل گشا است، زیرا که می توان مشکل اقتصادی،
اجتماعی، و بهداشتی و درمانی و سیاسی مسلمانان را در این اجتماعات حل و فصلنمود و از امکانات مادّی، علمی، عملی، سیاسی و غیره مسلمانان در راه خدمت
به اسلام و مسلمین بهره برداری کرد.
مهمتر از همه اینکه از وجود این اجتماعات در راه پیشبرد فرهنگ اسلامی،
اخلاقی، سیاسی، نظامی، صناعی، طبّی و تبلیغی می توان بهره برداری نمود، و
از وجود متخصّصان علم اخلاق، حدیث، تربیت، تاریخ، جهان بینی، و همین طور
علوم طب و غیره استفاده کامل برده و نتایج پر باری به نفع مسلمانان به دست
آورده و استفاده کرد.1