نماز از نظر اهمیت و ارزش به اندازه‌ای است که خدای یگانه، کسی را از آن استثنا نفرموده و نخواسته است که هیچ‌یک از بندگانش از این فیض بزرگ و منبع برکت که سودش ابدی و نفعش در دنیا و آخرت، سرمدی است، محروم بماند. به همین دلیل، مانند تمام امت‌های قبل از بعثت رسول اکرم‌ صلی الله علیه و آله ، امت اسلامی را نیز به این فریضه‌ الهی و حقیقت ملکوتی، دعوت کرده و آنان را به انجام این عمل بزرگ عبادی دستور داده است.
خداوند در آیه 103 سوره نساء می‌فرماید: «فَأَقیمُوا الصّلاةَ إِنّ الصّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتابًا مَوْقُوتًا؛ نماز را [به طور کامل] به پا دارید؛ زیرا نماز بر مؤمنان، در وقت‌های معیّن واجب شده است».
نماز نشانه اطاعت و بندگی حضرت حق، تجلّی ایمان و یقین بنده وارسته از دنیا و وابسته به خداست؛ زیرا فلسفه آفرینش انس و جن، طاعت و بندگی است. کتاب آسمانی قرآن، به کمتر عبادتی مانند نماز اهمیت داده است تا آنجا که در 104 مورد، کلمه «صلاة» با مشتقاتش آورده شده است و در فروع دین، نماز مهم‌ترین عبادت است. نماز، یادآوری شبانه‌روزی خداست تا بنده، تدبیرکننده و آفریننده خود را فراموش نکند. پیامبران الهی، ائمه هدی علیهم السلام و اولیای حق، پیوسته بر شرف بندگی خود، فخر و مباهات می‌کردند و در خلوت و جلوت، به ‌درگاه خدای بی‌همتا و بی‌نیاز نماز می‌خواندند. نماز، مظهر ذلتی عزت‌بخش و تواضعی رفعت‌آفرین است. نماز، معراج و پلکانی به بی‌کرانه‌ای بی‌نهایت است. نماز، ستونِ خیمه دین است.
اهمیت نماز آن‌گاه برای ما بیشتر روشن می‌شود که به سخن و سیره عملی ائمه هدی علیهم السلام توجه داشته باشیم.
برای نمونه، رسول گرامی اسلام در این باره می‌فرماید: «اولین چیزی که خداوند بر امت من واجب کرد، نمازهای پنج‌گانه است و اولین چیزی که از عمل‌های ایشان بالا برده می‌شود، نمازهای پنج‌گانه است.»1 همچنین حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: «خدا را خدا را! نماز را از یاد نبرید؛ زیرا ستونِ دین شماست.»2 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام نیز فرموده‌ است:
اول چیزی که از بنده، حساب‌رسی می‌شود، نماز است. پس اگر نماز پذیرفته شد، عمل‌های دیگرش نیز پذیرفته می‌شود و چنانچه نمازش رد شود، باقی عمل‌های او هم قبول نخواهد شد.3

برچسب :
نوشته شده در چهارشنبه 1395/3/12 توسط rasoul1517 | لينك ثابت | (0) نظر