«بسـم رب فاطمه الزهرا ^{(سلام الله علیها )}»

در نماز، تمام کمالات به چشم می خورد که ما چند نمونه از آن را بیان می کنیم:

نظافت و بهداشت را در مسواک زدن، وضو، غسل و پاک بودن بدن و لباس می بینیم.

جرأت، جسارت و فریاد زدن را از اذان می آموزیم.

حضور در صحنه را از اجتماع در مساجد یاد می گیریم.

توجّه به عدالت را در انتخاب امام جماعت عادل می یابیم.

توجّه به ارزش ها و کمالات را از کسانی که در صف اول می ایستند، به دست می آوریم.

جهت گیری مستقل را در قبله احساس می کنیم. آری، یهودیان به سویی و مسیحیان به سوی دیگر مراسم عبادی خود را انجام می دهند و مسلمانان باید مستقل باشند و لذا به فرمان قرآن، کعبه، قبله ی مستقل مسلمانان می شود، تا استقلال در جهت گیری آنان حفظ شود.

مراعات حقوق دیگران را در این می بینیم که حتّی یک نخ غصبی، نباید در لباس نمازگذار باشد.

ت.جّه به سیاست را آن جا احساس می کنیم که در روایات می خوانیم: نمازی که همراه با پذیرش ولایت امام معصوم نباشد، قبول نیست.

توجّه به نظم را در صف های منظّم نماز جماعت و توجّه به شهدا را در تربت کربلا و توجّه به بهداشت محیط را در سفارشاتی که برای پاکی و نظافت مسجد و مسجدی ها داده شده است، می بینیم.

توجّه به خدا را در تمام نماز، توجّه به معاد را در " مالِک یوم الدین" ، توجّه به انتخاب راه را در "اهدِنا الصراطَ المستقیم"، انتخاب همراهان خوب را در "صراط الّذین انعمتَ علیهم" ، پرهیز از منحرفان و غضب شدگان را در "غیر المغضوب علیهم"، توجّه به نبوت و اهل بیت پیامبر(ص) را در تشهّد توجّه به پاکان و صالحان را در "السلام علینا و علی عباد الله الصالحین" می بینیم.

توجّه به تغذیه ی سالم را آنجا می بینیم که در حدیث آمده است: اگر کسی مشروبات الکلی مصرف کند، تا چهل روز نمازش قبول نیست.

آراستگی ظاهر را آنجا می بینیم که سفارش کرده اند از بهترین لباس، عطر و زینت در نماز استفاده کنیم و حتی زنها وسایل زینتی خود را در نماز به همراه داشته باشند.

توجّه به همسر را آنجا می بینیم که در حدیث می خوانیم: اگر میان زن و شوهری کدورت باشد و یا یکدیگر را بیازارند و بد زبانی کنند، نماز هیچ کدام پذیرفته نیست.

اینها گوشه ای از آثار و توجّهاتی بود که در ضمن نماز به آن متذکّر می شویم. امام خمینی(ره) فرمود: نماز، یک کارخانه ی انسان سازی است.