قَالَ النبی صلی الله علیه و آله : مَنْ کَانَ لَهُ امْرَأَةٌ تُؤْذِیهِ لَمْ‏ یَقْبَلِ‏ اللَّهُ‏ صَلَاتَهَا وَ لَا حَسَنَةً مِنْ عَمَلِهَا حَتَّی تُعِینَهُ وَ تُرْضِیَهُ وَ إِنْ صَامَتِ الدَّهْرَ وَ قَامَتْ وَ أَعْتَقَتِ الرِّقَابَ وَ أَنْفَقَتِ الْأَمْوَالَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ کَانَتْ أَوَّلَ مَنْ یَرِدُ النَّارَ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ عَلَی الرَّجُلِ مِثْلُ ذَلِکَ مِنَ الْوِزْر وَ الْعَذَابِ إِذَا کَانَ لَهَا مُؤْذِیا.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: کسی که شوهر خود را بیازارد، خداوند نماز و اعمال نیک او را نمی‏پذیرد و اول کسی است که وارد آتش می‏شود، گرچه همیشه روزه‏دار باشد و شب‏ها عبادت کند و بنده آزاد کند و در راه خدا انفاق کند مگر آن که به کمک او بپردازد و رضایتش را جلب کند، سپس رسول گرامی اسلام فرمود: البته شوهر نیز دارای همین نوع از عقاب است، در صورتی که همسر خویش را بیازارد و به او ظلم روا دارد.

(وسائل الشیعه، ج 20، ص 163؛ بحارالانوار، ج 73، ص 363)    

سوال: نمایان بودن ابروی اصلاح شده در برابر نامحرم چه حکمی دارد؟

امام خمینی (ره)

سوال: آیا صلاح است برای زن ها تمام گردی صورت (چه اصلاح کرده و چه اصلاح نکرده) نمایان باشد؟

در صورت نداشتن مفسده مانع ندارد، ولی نباید با زینت باشد.

استفتائات، 1382، ج3، ص 256، س 33

آیت الله بهجت (ره)

باسمه تعالی. جایز نیست.

آیت الله تبریزی (ره):

آیت الله تبریزی (ره)

باسمه تعالی. بر زن جایز نیست که آرایش خود را بر آجنبی نمایان کند، و لکن پوشاندن آنچه که بین زن ها و پیره زن ها متعارف است مانند ابرو گرفتن واجب نیست، اگر چه احتیاط در پوشاندن است. والله العالم

آیت الله خامنه ای (دام ظلّه)

باسمه تعالی. اگر زینت محسوب می شود باید از نامحرم پوشانده شود.

آیت الله سیستانی(دام ظلّه)

اشکال ندارد.

آیت الله فاضل لنکرانی (ره)

باید از دید نامحرم پوشیده شود.

آیت الله مکارم شیرازی (دام ظلّه)

اشکالی ندارد.

 منبع:

استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات جامعه الزهرا(قم)

سوال: آیا پوشاندن کامل چانه در نماز واجب است یا این که فقط پایین آن باید پوشانده شود؟

امام خمینی(ره):

بر زن واجب است گردن و زیر چانه خود را بپوشاند و حتی مقداری از زیر چانه را که هنگام بستن روسری (خمار = منظور از روسری همان خمار است، که زن سر خود را با آن می پیچد، و ژاید آن را بر سینه اش آویزان می کند. تفسیر المیزان ج5، ص 156) دیده می شود بنابر احتیاط واجب بپوشاند.

تحریرالوسیله، ج1، ص 142، م 4 عروةالوثقی، ج 1، ص 416، م 6

آیة الله اراکی(ره):

بر زن واجب است گردن و زیر چانه خود را بپوشاند حتی مقداری از زیر چانه را که هنگام بستن روسری دیده می شود بنابر احتیاط واجب، بپوشاند.

عروة الوثقی، ج1، ص 416، م 6

امام خمینی(ره):

غسل باطل نمی شود ولی باید برای نماز وضو بگیرد.

تحریرالوسیله، ج1، ص 43، م 19

توضیح المسائل، 1383، ص 50 م386

آیة الله بهجت(ره):

اتمام غسل لازم نیست بلکه کافی است که به قصد وظیفه واقعیّه (اعم از تمام یا اتمام) غسل را دوباره از سر شروع کند و بنابر احتیاط برای نماز و کاری که وضو لازم دارد، وضو بگیرد.

وسیلة النجاة، 1381، ص 64، م 19

توضیح المسائل، ص 78، م 379

خداوند در قرآن می فرماید:«یا ایها الذین آمنوا اذکروا الله ذکرا کثیرا و سبحوه بکرة و اصیلا»: ای کسانی که ایمان آورده اید ! خدا را بسیار یاد کنید . و صبح و شام او را نیایش کنید (سوره احزاب ، آیات 41 و . 42). در مورد نماز پیغمبر اکرم فرمود و یا ائمه اطهار فرمودند ( چون هم در کلمات رسول اکرم هست و هم در کلمات ائمه ) « الصلوة عمود الدین » (وسائل ، ج 3 ، ص 23 ، ح . 13)نماز عمود خیمه دین است یعنی اگر دین را به منزله یک خیمه بر پا شده ای بدانیم که هم چادر دارد و هم طناب و هم حلقه و هم میخی که بزمین کوبیده اند و هم عمودی که آن خیمه را بر پانگاه داشته است ، نماز به منزله عمود این خیمه بر پا شده است . و مخصوصا در حدیث نبوی که رسول اکرم بیان فرموده است ، همین مطلب به همین شکل توضیح داده شده است.

درباره نماز وارد شده است : « ان قبلت قبل ما سواها و ان ردت رد ما سواها» (وسائل ، ج 3 ، ص 22 ، ح 1 ): یعنی شرط قبولی و پذیرش سایر اعمال انسان قبولی نماز است . به این معنی که اگر انسان کارهای خیری انجام بدهد و نماز نخواند و یا نماز بخواند اما نماز نادرست و غیر مقبولی که رد بشود ، سایر کارهای خیر اوهم رد می شود . شرط قبولی سایرکارهای خیر انسان قبول شدن نماز اوست . در حدیث دیگر است که : « الصلوة قربان کل تقی » (نهج البلاغه ، حکمت 131 ، ص . 1152 ) ، نماز مایه تقرب هر انسان پرهیز کار است . باز در حدیث دیگر است که شیطان همیشه از مؤمن ناراحت و گریزان است ، مادامی که مراقب و محافظ نمازش هست و امثال اینها که ما در اخبار و احادیث زیاد داریم و حتی از خود قرآن مجید می توان این مطلب را یعنی اهمیت فوق العاده نماز را استنباط کرد. نماز، جزء برنامه انبیاء بوده است . حضرت عیسی (ع) در گهواره می گوید: خداوند مرا تا زنده هستم به نماز و زکات سفارش کرده است : «وأوصنی بالصلوة والزکوة ما دمت حیّا» (مریم ، 31) امام حسین (ع)، حتی ظهر روز عاشورا در میدان مبارزه و در برابر تیرهای دشمن هم نماز را رها نکرد

اهمیت نماز و برگزاری مراسم روضه و توسل به اهل بیت(ع) از اموری است که غالبا بزرگان حوزه در وصیت‌های خویش نسبت به آن تأکید نموده‌اند، وصیت‌نامه‌هایی که تجلی افکار بلندی است که عمری در راه فهم آیات و روایات صرف شده‌‌اند.

وصیت‌نامه حاوی جملاتی است که موصی نسبت به انجام آنها دغدغه دارد، به همین خاطر نشأت گرفته از افکار وی است و هرقدر که افکار بلندتر باشد وصیت بیشتر قابل استفاده و راهگشاست. علمای بزرگ اسلام که عمری را در راه هدایت جامعه صرف کرده‌اند در وصیت‌نامه‌های خویش نیز این امر را نادیده نگرفته و به امور روشنی بخشی اشاره نموده اند که یقینا ذکر آنها می‌تواند هدایت‌گر باشد.

آیت الله قاضی(ره)

وصیت نامه آیت الله قاضی(ره) سرشار از نکات مهم و تکان دهنده است که عمده آنها نماز است و توسل است.

آن شب را نخوابیدم. ایشان بعد از نیمه شب بلند شد. می‌دانستیم که چای باید کنارشان باشد، چایشان آماده بود. قبل از وضو، بلند شدند، نشستند مدتی در عالم خودشان بودند و داشتند نگاه می‌کردند، بعد رفتند وضو گرفتند و آمدند و نماز شب مختصری خواندند.

حجت الاسلام والمسلمین صدیقی خطیب محبوب جمع‌های مذهبی و امام جمعه موقت تهران که توفیق درک شاگردی آیت الله سیدرضا بهاءالدینی را دارد.

به مناسبت پانزدهمین سالگرد رحلت عارف پارسا، در گفتگویی خواندنی در مجله پاسدار اسلام صحبتهایی شنیدنی و نکاتی جالب درخصوص آیت الله سیدرضا بهاءالدینی، مطرح کرده و دریچه‌های جدیدی را در شناخت این بزرگوار به روی مخاطب گشوده است که در ادامه بخش‏هایی از آن تقدیم می شود:

از چه زمانی با آیت الله بهاءالدینی آشنا شدید؟

خیلی دقیق یادم نیست. من بچه طلبه بودم در یک مجلسی که ایشان بودند، روضه خواندم و آقای بهاءالدینی خیلی مرا تحویل گرفت.

نماز بازدارنده از فحشاء و منکرات

سوره عنکبوت ، آیه :45

اتل ما اوحی الیک من الکتاب واقم الصلاه ان الصلاه تنهی  عن الفحشاء والمنکر ولذکر الله اکبر والله یعلم ما تصنعون

هر چه را از این کتاب بر تو وحی شده است تلاوت کن و نماز بگزار ،که نماز آدمی را از فحشا و منکر باز می دارد و ذکر خدا بزرگ تر است وخدابه کارهایی که می کنید آگاه است

یاد خدا مایه آرامش دلها

سوره رعد ، آیه 28 :

الذین آمنوا وتطمئن قلوبهم بذکر الله الا بذکر الله تطمئن القلوب

آنان که ایمان آورده اند و دلهایشان به یاد خدا آرامش می یابد آگاه باشید که دلها به یاد خدا آرامش می  یابد

امروز هم مثل روزای پیش نماز صبحم قضا شد در صورتی که ساعتم را برای پیش از اذان تنظیم کرده بودم که مثلا برای نماز شب بیدار شوم هر وقت انسان های با ایمان و مؤمن رو میبینم که چقدر به نمازهای واجب و مستحب اهمیت میدن با خودم عهد میکنم هرگز نگذارم نمازم قضا بشه و وقتی از فضایل و برکات نماز شب میشنوم مدهوش میشم با خودم میگم تا کی خواب و تن پروری؟ از امشب نماز شب رو شروع میکنم و هرگز ترکش نمیکنم با انگیزه دو چندان ساعت رو تنظیم میکنم و میخوابم با ذکر و قول و قرار با خدا به رختخواب میرم هنوز چیزی نگذشته که ساعت زنگ میزنه اه چقدر زود گذشت چشمامو نیمه باز میکنم و ساعتو برای چند دقیقه بعد تنظیم میکنم وای که دل کندن از این خواب شیرین چقدر سخته با خودم میگم حالا امشب خیلی خستم همون نماز صبحمو بخونم هنر کردم. وقتی چشمامو باز میکنم میبینم نماز صبحم نیز قضا شده و الان مدتهاست این شده برنامه من تا جایی که خودمو به فراموشی میزنم که ساعتم رو حتی برای نماز صبح تنظیم کنم و یا از خانواده بخام که بیدارم کنند بارها با خودم فکر کردم که چرا من که هم اهمیت نماز رو میدونم هم فضیلت و برکاتش رو و هم از ته دل تصمیم میگیرم چی میشه هرگز موفق نشده ام؟!

چرا خداوند متعال نماز صبح را قرار داد ؟ در حالی که اینقدر کار سختی است و در اغلب اوقات قضا می شود؟ خواب دم صبح خیلی شیرین و سنگین است چطور می توان از آن دل کند و مشغول نماز شد؟

اما برای بیدار شدن شرایط ظاهری هم کمک کار است. خواندن نماز صبح در اول وقت آن شاید از نمازهای دیگر مشکل تر باشد ؛ چرا که کندن از رختخواب گرم و لذت خواب در ابتدای راه سخت است ولی نماز گزار می تواند با کمی تمرین و ممارست از منافع سحر و صبح بهره مند گردد و از فیض نماز اول وقت ( بالاخص نماز صبح ) بی نصیب نماند . پیامبر خدا ( صلی الله علیه و آله ) فرمودند : هیچ بنده ای نیست که به اوقات نماز و مواضع خورشید اهتمام ورزد مگر اینکه آسودگی در هنگام مردن و از بین رفتن غم و اندوه ها و نجات از آتش را برایش ضمانت کنم . (میزان الحکمه / ج 7 / ص 3129)

موضوع نمازگریزی و علل آن از جمله مباحثی است که در زمینه آموزش مسائل دینی و اخلاقی مورد توجه همگان بویژه خانواده ها، مدارس و مسؤولین و کارشناسان مسائل فرهنگی و اجتماعی می باشد. لذا رسول خداصلی الله علیه و آله اولین چیزی که به افراد تازه مسلمان می آموختند نماز بود. (مناقب ابن شهر آشوب،ج1،ص43.) لذا مساله اول در فروع دین نماز است.

1- محیط خانواده و بی توجهی والدین: پیامبر اکرم می فرمایند: « خداوند سبحان را کسی ملاقات نمی کند با گناهی که بالاتر از جهالت زن و فرزندش باشد.»(محجة البیضاء،ج3،ص73) بی توجهی یا کم توجهی والدین به مسائل دینی بسیار تأثیر منفی روی فرزندان دارد، البته شاید در آینده در اثر عوامل دیگری به نماز روی آورد که این احتمال ضعیفی است. گویا آنها هیچ وظیفه ای در قبال فرزندان ندارند و یا فرزندان آن ها همه مسائل را می دانند و رعایت می کنند. لذا چنین فرزندی به راحتی تن به عبادت نمی دهد.