برای امام علی(ع)
ایمان و امان و مذهبش بود نماز
در وقت عروج ، مرکبش بود نماز
هنگام که هنگامه آن کار رسید
چون بوسه میان دولبش بود نماز
قیصر امین پور
دو عنصر اساسی یعنی فردِ نمازگزار و تعامل بین نمازگزاران منجربه پدید آمدن عنصر سومی به عنوان «ما» و گروهِ نمازگزاران می شوند. در نتیجه، بُعد کلانِ جامعه را از خود متأثر می کنند. در اینجا این قاعده به همان صورت عمل می کند که دیگر اقشار و طبقات دیگر با گروه بندی تفکیک شده خود، ساختار کلان جامعه را از خود متأثر می کنند.
دروازه های صبح را باز کن
خداوندا! ای که زبان صبح را با نطقی روشن باز کرده و پاره های شب تاریک را از آسمان رانده و هستی را با برنامه ای معین به گردش در آورده و خورشید را فروزندگی بخشیده و با وجودت ، راه دستیابی به خود را فراهم کرده ای!
خدایا! دروازه های صبح را با کلید مهربانی ات به روی ما باز کن.
پرردگارا! با سر انگشتان امید بر در رحمت تو می کوبم ، به تو روی می آورم و از تو می خواهم که روزم را با صبحی آکنده از نور هدایت و سلامتی دین و دنیا آغاز کنی و با پوششی نگه دارنده از دشمنی ها و خطاها به شام برسانی که تو به هر کاری توانایی.
ترجمه قسمتی از دعای صباح حضرت امیرالمومنین(ع)
مجله رشد جوان
قَالَ الرضا علیه السلام : فَکَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یَجِیءُ عَلَی بَابِ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ بَعْدَ نُزُولِ هَذِهِ الْآیَةِ تِسْعَةَ أَشْهُرٍ کُلَّ یَوْمٍ عِنْدَ حُضُورِ کُلِّ صَلَاةٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ فَیَقُولُ الصَّلَاةَ رَحِمَکُمُ اللَّهُ.
امام رضا علیه السلام فرمود: بعد از نزول آیه (ای پیامبر؛ خانواده خود را به نماز فرمان ده)پیامبردر مدت نه ماه هر روز هنگام نمازهای پنج گانه میآمد کنار خانه علی و فاطمه و میفرمود:نماز؛ رحمت خدا بر شما باد. (بحار الأنوار، ج79، ص 196)
قَالَ علی علیه السلام : عَلِّمُوا صِبْیَانَکُمُ الصَّلَاةَ وَ خُذُوهُمْ بِهَا إِذَا بَلَغُوا ثَمَانِیَ سِنِینَ
امام علی علیه السلام فرمود: به پسرانتان نماز را بیاموزید و هنگامی که به هشت سالگی رسیدند بر آن مواخذه شان کنید. (تحف العقول، ص 115)
قَالَ رسول الله صلی الله علیه و آله : رکعتین [رَکْعَتَانِ] یُصَلِّیهِمَا الْمُتَزَوِّجُ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ سَبْعِینَ رَکْعَةً یُصَلِّیهِمَا غَیْرُ مُتَزَوِّجٍ
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: دو رکعت نمازی را که فرد متأهل بخواند نزد خدا از هفتاد رکعتی که فرد مجرد بخواند با فضیلتتر است. (بحار الأنوار، ج79، ص 211)
نه من و نه تو و نه هیچ کس دیگر از فردای خودش با خبر نیست. هیچ کس نمی داند امروز که در نهایت شادمانی است ، امروز لباس سلامتی به تن دارد و امروز که نعمت ها دورش را گرفته اند ، تا چند روز دیگر دوام خواهند آورد. خدا بهتر از هرکس می داند که سکه ی زندگی ما چند طرف دارد و سیب گردان روزگار چه رنگ هایی را به ما نشان خواهد داد. به همین خاطر ، پیامبر (ص) و اولادش را برای ما فرستاد تا در مواقع خطر دستمان را بگیرند و چراغ راهمان باشند. یکی از این راه ها خواندن دعاست.امام موسی کاظم (ع) دعایی را به یارانشان یاد دادند که هنگام گرفتاری و حاجتمندی به دادشان برسد و کلید صندوقچه ی حاجاتشان باشد. این دعا به " دعای سریع الاجابه " شهرت دارد.
* خدایا ! مطمئن ترین ریسمان رسیدن به تو را که همان توحید است ، چنگ زده ام و اعتراف می کنم که فقط تو لایق و سزاوار پرستشی. از هر چه توجه به غیر توست دست کشیده ام و به هر وسوسه و انگیزه ی کفرآمیز شیطان پشت کرده ام.
* پروردگارا ! من در مسیری قرار گرفته ام که ابتدای آن با عشق و اعتقاد به یگانگی تو شروع شده و انتهایش به گریز از هرچه غیر توست ، منتهی می شود.
* معبودا ! آن ابتدای شیرین و این انتهای گوارا همه لطف و کرم توست . پس دستهای مرا بگیر و بدی ها و زشتی هایی را که بین راه مرتکب شده ام ، ببخش
* ای پناه لحظه های بی کسی و ای تکیه گاه روزهای سرگردانی ام ! گناهان زیاد مرا ببخش و از خطاهای بی شمارم در گذر؛ نافرمانی هایی که در مقابل اطاعت از تو ، کوهی در برابر کاهی هستند و مرا از خالی بودن کوله بار بندگی ام شرمنده می کنند.
* ای امیدبخش روزهای ناامیدی و ای کشتی نجات دریای پر تلاطم زندگی ! ای تنها یاری رسان بن بست های بیچارگی و یگانه نویدبخش شب های تار درماندگی ! سوره توحید را برای وصف بی مثال یکتایی ات و نشان دادن عظمت و توانایی ات نازل کردی و از پیامبرت خواستی به بندگانت بگوید: من تنها خدایتان هستم و شما بندگانی هستید که سرتا پا نیازید و من خالق کامل و بی نیازم؛ آفریدگاری که هیچ گاه آفریده نشده و از ازل بوده است و تا ابد خواهد ماند و آفرینش او مثل زائیدن و متولد کردن نیست. چون هیچ موجودی توانایی برابری و همتایی او را ندارد.
* ای خالق و هستی بخش ، به حق کسانی که فرستاده ات بودند و تو بین دنیای مخلوقات آن ها را برای رساندن پیامت انتخاب کردی ، بر وجود نورانی و پربرکت حضرت محمد(ص) و فرزندان پاک و معصومش ، سلام و درود مرا برسان و حاجتم را آن گونه برآورده کن که لایق جایگاه خداوندی توست و دست مرا آن طور بگیر که سزاوار قدرت و عظمت بی مثالت است.
* ای پروردگار دوست داشتنی ! به حق یگانگی و بی همتایی ات و به خاطر مقام و مرتبه ای که برای آخرین فرستاده ات ، محمد(ص) ، قائل شده ای و درجه ای که به اولین امامت ، علی (ع) ، عنایت کرده ای و منزلتی که به حجت هایت در میان مردم بخشیده ای و به حق آن اسمت که در لوح محفوظ پنهان کرده ای ، بر حضرت محمد(ص) و خاندانش مراتب ارادت و دوستی مرا برسان. در گرفتاری ها به دادم برس و گره ی مشکلم را خودت باز کن. از راه هایی که به فکرم نمی رسد مرا به حاجتم برسان و یا مسیری را که برای اجابت خواسته ام در نظر دارم ، هموار کن.
* ای خدای مهربانی ها ! می دانم در بارگاه عظیم تو هر کار شدنی و هر ناممکنی تحقق پذیرفتنی است. پس حاجت مرا که مثل کوهی در مقابلم ایستاده است برآورده کن و دست های نیازمندم را به سوی تو دراز شده اند ، خالی باز نگردان. چون تو به هر کس که بخواهی ، بی حساب روزی می دهی ، بی اندازه کمک می کنی و بی شمار حاجتش را برآورده می سازی.
نویسنده: سمیه سادات لوح موسوی